χαστουκι...

ένα από τα καλά των γιορτών  ΟΚ

 το παραδέχομαι είναι τα δώρα .

Δώρα από φίλους  που δε περίμενες και δώρα που περίμενες και δεν ήρθαν από φίλους που υπολόγιζες.

Ας μην επεκταθώ γιατί θα συγχυστώ, η μάλλον θα επεκταθώ...

Τι συμβαίνει με τους φίλους σήμερα; 

εγώ έχω το πρόβλημα η είναι μεταδοτικό και το έχουν και άλλοι

Φίλοι στο κόσμο τους, φίλοι χωρισμένοι που οκ το καταλαβαίνω ότι δεν μπορούν να είναι δοτικοί, φίλες που γκομενιάζουν από δω κι από κει και δεν ρισκάρουν να ρθουν στο φαγητό που τους κάλεσες γιατί...." έχει επεισόδια στο κέντρο"...

φίλοι που δουλεύουν ως αργά , οκ κι αυτό το καταλαβαίνω και φίλοι και φίλες που κανών σχέση και ζουν εγκλωβισμένοι στο "νέο τρόπο" ζωής -ένα σώμα μια ψυχή- και δε μπορούν να έρθουν ούτε για ένα καφέ...

Και γω που θεωρώ τους φίλους ... οικογένεια, μπορώ να τα καταλάβω όλα και να  μπω στη θέση του αλλου αλλά έχω δικαίωμα και να γκρινιάξω σα σκυλάκι που πεινάει  και δε του δοσες το κόκαλο τη στιγμή που το θελε…

Γουφ!

όπως και να έχει ένα από τα δώρα που έλαβα είναι ένα βιβλίο που ήθελα πολύ να αγοράσω γιατί είμαι φαν.

Σας εχω ξαναγραψει για τον Τσιολκα.
Ο Χρήστος Τσιόλκας είναι Αυστραλός ελληνικής καταγωγής,  ένας απο τους δημοφιλέστερους, σύγχρονους συγγραφείς της χώρας του. Το «Χαστούκι» είναι το έκτο μυθιστόρημά του. Κέρδισε το βραβείο της Βρετανικής Κοινοπολιτείας (2009) και ήταν υποψήφιο για το βραβείο Μπούκερ του 2010.  Θέλει κότσια για να γράψει κανείς μια τέτοια ιστορία στην «πολιτικά ορθή» εποχή μας – και διαβάζοντας το βιογραφικό του Τσιόλκα, που γεννήθηκε το 1965, είναι προφανές ότι δεν θέλει να έχει καμμία σχέση με κάθε είδους «πολιτική ορθότητα».
Κατά τη διάρκεια ενός οικογενειακού μπάρμπεκιου σε ένα προάστιο της Μελβούρνης, ένας ελληνικής καταγωγής άντρας χαστουκίζει το απελπιστικά κακομαθημένο αγοράκι ενός αντιπαθέστατου ζευγαριού Αυστραλών, δίνοντας το έναυσμα για μια σειρά ανατροπών στη ζωή οκτώ διαφορετικών χαρακτήρων, τους οποίους ο Τσιόλκας αναλύει με αξιοζήλευτη παρατηρητικότητα. 
Πολιτισμικά διχασμένοι Ελληνοαυστραλοι,  οριακά ψυχοπαθείς Αυστραλοι, μια γυναικοπαρέα που συνδιάζει το Sex and the City με τις Απελπισμένες Νοικοκυρές, ενας ιθαγενής Aboriginal που προσπαθεί να ξεπεράσει τον εαυτό του και δύο εφηβοι – ένα κορίτσι κι ένα γκέϊ αγόρι – που είναι τελικά οι πιο ειλικρινείς χαρακτήρες του βιβλίου,

Η μετάφραση του Βασίλη Κιμούλη, στελέχους των εκδόσεων «Ωκεανίδα», είναι απο τις καλύτερες που έχω διαβάσει και μακάρι να αποτελέσει πρότυπο για τους συναδέλφους του.
πηρα τις πληροφοριες απο την  σελιδα www.protagon.gr