6 χρονια άσωτος γιος

κι όμως αδέρφια έγινα 6 χρονών ο άσωτος γιος
αυτό που ο χρόνος τρέχει σα ποταμι σε πλαγιά
χωρίς σταματημό και χωρίς γυρισμό
δε μπορώ να το ξεπεράσω όσο κι αν  γίνω

 ναι Θυμάμαι πως άρχισα να γραφω σαυτο εδώ το σπίτι
έτσι για πλάκα
τελικά αυτό που με έχει διδάξει η πουτάνα η ζωή
είναι ότι τα καλύτερα αρχίζουν έτσι για πλακα.

6 χρονια λοιπόν γεμάτα από λέξεις θαυμαστικά, ερωτηματικά, κόμματα, τελειες
σχόλια κι αλλα σχόλια, αγάπες, μερικά μίση που ξεχαστηκαν
γιατί  αδέρφια μου
κάτι άλλο που έχω μάθει πια
είναι ότι κανένα  μίσος δεν είναι σημαντικό
μονο οι αγάπες είναι, και είναι όλες σημαντικές.

6 χρονια ε?
πως περασαν?
καλα και ποιος δεν έχει περάσει από δω,
κάποια περίοδο ήταν κάτι τυπάκια που με βρίζαν συνέχεια 2-3
με τον ένα γίναμε φιλαράκια απίστευτα
οι άλλοι χαθηκαν
καλα τρελλος χαμός με τα σχόλια τότε
εκπομπές στο ράδιο, βρισίματα στα τσατ
μεγαλεία  χάχα
πολλοί μπογκερς έβγαλαν βιβλιαράκια
τα έχω αγορασει ολα
γνώρισα "παιδιά" που αξίζουν, αληθινοι ποιητες του σημερα, ο καθενας στο  δικο του διαστημοπλοιο 
κι  ολοι μας σ αυτο το πλανητη που λεγεται  blogs

τα μπλογκς πεθαινουν παντα καλοκαίρι?

Πεθαίνουν τα μπλογκς?
Η για λιγο ξαποσταίνουν?
 δε ξερω , στο λεω δε ξερω τι θελω απ αυτο το μπλογκ
ουτε τι  θελει αυτο απο μένα
ολο λεω να το κλεισω να γραψω ενα αποχαιρετιστήριο ποστ
να μπειτε να  κλαψουμε ολοι μαζι
 γιατι οι αποχαιρετισμοι ε ,
ενα δακρυ το έχουν...
"...οχι οχι δεν ειναι δάκρυ, μπηκε ενα σκουπιδακι .."
Κι ολο δε το κάνω
δε ξερω τι περιμενω και δε το κάνω
Η ίσως δεν εχουν γραφτεί ολα ακόμη?
αγαπημένο μου διαδικτυακο ημερολόγιο
και τι δεν εχεις δει , διαβάσει και ακούσει
αυτα τα χρονια
Κοσμος σε αγάπησε, σε μισησε
πάντως  δεν αδιαφόρησε
Η αληθεια ειναι οτι και να αδιαφορουσε  ο κόσμος
δε θα το παιρνα κατάκαρδα
Εγω για να ξεμυαλισω τις μιοναξιες μου
τις μελαγχολιες μου και  τις φοβιες μου
ενα βραδυ πατησα το εντερ
και μπηκα στο διαστημοπολοιο μου
τσουπ στον πλανήτη των μπλογκς
Και βρηκα εσάς ενα σωρο μικρους πριγκηπες
και πριγκηπισσες , ξωτικά και νεραηδες
( εδω είμαι σιγουρος οτι εχει κανει ηδη εμετο η μαγισσα Κίρκη)
ολα παιδια ενος κόσμου που ειχε
την αναγκη  και φωναζεε
ει  δωσε μου λιγη σημασία, λιγα ψίχουλα αγαπης

Αυτο που καταλαβα ειναι οτι ακόμη
κι αυτοι που ειναι οι "μπαμπούλες"
του χωριου , αυτοι ειναι που εχουν
πιο μεγαλη αναγη για αγαπη.

Οπως και να χει δε ξερω τι μ επιασε απόψε
και στα γραφω
αλλα αφου παλι με ξέρεις καλα
οτι νιωθω  θα στα γραφω

ειναι ενα απο κεινες τις στιγμές
που παιρνεις φιλους και  κανεις δε απαντάει
και η κληση προωθείται
και ριχνεις φασκελο στο i phone
 η μια σμς , ειμαι με το γκόμενο
ο αλλος σμς κανω διάδρομο θες κάτι?
ο τριτος κοιμαται στάνταρ

και θες να μιλήσεις να κλαυτείς λίγο
να σου χαιδεψουν το κεφαλάκι
να σου πουν ολα καλα θα πανε
και εσυ που ξέρεις οτι αυτό το "ολα  καλα θα πανε"
ειναι σα το ντεπον το αναβράζων
παιρναει για λιγο ο πονοκέφαλος
και όχι η αιτια που τον δημιοργησε

αυτη η γαμω αιτια..

και θες να ξαναγινεις  20αρης
αμεριμνος και  ν αλητεύεις χωρις ευθύνες
και ν ανακαλυπτεις τις ηδονές
νταξ δε σε πηραν τα χρονια...
αλλα μερικοι ζουν ευκολες ζωες
γω  γιατι όχι?

εσυ που με ξερεις πιο καλα
ξερεις οτι με τρωει το αγχος αυτες τις μέρες
οχι για μενα
αλλα για τον "πόνο του αλλου"
θελω να μαγαπανε και οι πετρες
το ξερω οτι ειμαι πιο δυνατος
απ οτι σου δείχνω

μα που εχουν παει ολοι οι φιλοι απόψε?
γιατι δεν απαντάει κανεις?
και καθομαι και σου γραφω
να ειδες αν σ ειχα κλείσει
τωρα σε ποιον θα γραφα?
τα μπλογκς δε πεθαινουν ποτε
ειναι κει και θα ναι κει
ηλεκτρονικα αποτυπώματα
στο αχανες διαδικτυακο σύμπαν
μικρες κουκιδες της μεγάλης μας αληθειας.
 οκ εχω πιει και δυο τζιν τονικ
μη με παρεξηγείς

πως γινεται να μην αγαπας τους μπλογκερς

Τις τελευταίες μέρες διαβάζω αναρτήσεις και σχόλια αγαπημένων και μη μπλογκερς.

Ο πλανήτης των μπλογκς ειναι σαν τη κοινωνια  εκεί έξω,

μοναξιά και ανία και αγάπη και τρυφεραδα και χιουμορ 

και χαμενη αθωωτητα και μισος και ειρωνεία και τρομοκρατία 

Δε μου κάνει τίποτα εντύπωση, δεν απαντώ ποτέ προσωπικα σε καμία επίθεση

 και δε με προσβάλει τίποτα 

αφού πιστεύω οτι γράφει κάνεις πρωτίστως χαρακτηρίζει αυτόν που τα γράφει.

Αν κάποιοι θέλουν να γίνουν Χένρι Τσάρλς Μπουκοφσκι 
Απλά τους λέω οτι δε θα γίνουν ποτέ, γιατι αυτος δεν εγινε τυχαια αυτο που ειναι.

Οπως κι αυτος ο μπλογκερ που εξεδωσε βιβλιο γιατι μπορεσε, γιατι ηταν η στιγμη του
και η εμπνευση του και η αγαπη των αλλων που του εδωσε ανεμο να το κανει.
καλα εκανε και το κανε
Καντο κι εσυ, αν "τοχεις"

Με το να βριζεις η να ειρωνευεσαι δε κανεις κατι

απλά θα μείνεις  πάντα επαγγελματίας τους περιθωρίου 

Γιατί απλά όταν ρεζιλευουμε καποιον ,τον ζηλεύουμε βαθειά αγάπες μου.

Ίσως να τώρα μόλις συνειδητοποιώ οτι σου  έδωσα μια απάντηση

 αν και γενικά όπως είπα δεν απαντώ ποτέ προσωπικα στις βρισιές

Ειναι τέτοιο το ύφασμα, δεν αλλάζει

Απλά πάντα σκεφτομαι πριν κρίνω κάποιον τι εχω κάνει εγώ?

μήπως εχω κάνει και εγώ τα ιδία στο παρελθόν?

Και τελικα οταν "δινουμε"καποιον στη πυρά 

 γιατι ετσι  "ειναι το υφασμα του"

να γραφει κακιες  γιατι ποτε δεν αγαπηθηκε αρκετα ( ειμαι και ασωτος και ψυχολογος)

και ξεκατινιαζομαστε μεις με σχολια, μηπως εμεις δεν ειμαστε καλλιτεροι τελικα?

Και λεω μεις γιατι βαζω κι εμενα μεσα .
ελα μωρε μην ass-χολη-σαι

Παθιάζομαι πάντα όταν ανακαλύπτω νέα μπλογκ 
και θα θελα να διαβάζω και να σχολιάζω όσους γουστάρω

αλλά είστε τόσοι πολλοί  άσε που στη βιβλιοθήκη 
με περιμένουν ένα σωρό αδιάβαστα ανυπόμονα βιβλία

Α τώρα που είπα βιβλία γινεται αυτή η εκποίηση βιβλίου στη πλατεία Κοτζια και να πας γιατί μπορεί να βρεις και μικρά διαμαντάκια  με απίστευτη μικρή τιμή 3 και 5 ευρώ

Χαίρομαι που έγινε στη πλατεία Κοτζιά να κατεβαίνει ο κόσμος στο πληγωμένο κέντρο, ακόμη καλλίτερα να γινόταν στην Ομόνοια

Μια πλατεία που πληρώνει τα σφάλματα πολλών ανίκανων δημαρχών.

Τριγυρίζοντας στους δρόμους του κέντρου παλιότερα είχα χόμπι να φωτογραφίζω ρακένδυτους αστέγους

αγγέλους και "αλητες"

Κατι το όποιο βλέπω οτι εχει γίνει μόδα αφού βλέπω συνεχώς τέτοιες φωτογραφίες

 παντού

Πια ντρέπομαι να το κάνω, δε το κανω, σε καθε τετράγωνο ειναι κι απο ενας.

Απλά βοηθώ όσο μπορώ

Όσοι απο μας μπορούμε γιατί εκεί έξω οι άνεργοι γίνονται καθε μέρα όλο και πιο πολλοί, οφείλουμε να κάνουμε κατι, για ποσο ομως κι  εμεις?

Στο δρόμο διαβάζω συνθήματα με σπρέι για καταλήψεις και αναρχία.

Ειλικρινά πιστεύεις οτι έτσι θα σώσεις τη ζωή σου?

 με σπρέι σε  αγάλματα και τσιτάτα  που τα πιστεύεις

μέχρι τα 22 και υποκάτω ένα ολοστρόγγυλο Α?

Άντε απο αλλού ξεκίνησα κι αλλού έφτασα πάλι

στάσου μύγδαλα

καταρχάς ένα μεγαλο ευχαριστώ για τις ευχές σας,
 μεγάλο πελώριο, σα παγωτό χωνάκι γίγας  μεσα στο πέλαγο , να πέφτουμε στη θαλασσα και να γλύφουμε σοκολάτα και κοματια φράουλας
Μια απ αυτές τις μέρες λέω να σταματησω να γραφω στο μπλογκ, 
γιατί απ αλλου ξεκίνησα άλλο είχα στο μυαλό μου κι αλλου το μπλογκ με πήγε
Τώρα πια το μπλογκ είναι πιο δυνατό από μένα, δε το κουμαντάρω 
κι αυτή είναι η γλυκα του.
Μ αυτά και με τ αλλα έχω πρόσκληση για μπλογκοπαιχνιδο μουσικό 
το οποιο σ εκθέτει κανονικά μονο ΑΦΜ δε ζητα χάχα, 
όχι μωρέ την ημερομηνια θέλει που γεννήθηκες
 και τι σουξέ παίζονταν την βδομάδα κείνη.
http://turigr.blogspot.gr/  ειναι το μπλογκ που με έβαλε στο παιχνίδι 
Οι όροι απλοί: Βρες την εβδομάδα που γεννήθηκες ποιο τραγούδι ήταν Νο1 σε Αμερική και Μεγάλη Βρετανία μπαίνοντας στις αντίστοιχες σελίδες, στη συνέχεια εντόπισε τα τραγούδια στο YouTube και τέλος ανέβασέ τα στο blog σου. Αν θέλεις, προσκάλεσε κι άλλους bloggers 
για να συμμετάσχουν στο παιχνίδι. 
έλα παίζει και βοήθεια μπες εδώ και θα το βρεις 
To δικό μου ήταν αυτό αγαπημένο και πασίγνωστο.
χμ ποιον να προσκαλέσω τώρα χμ χμ μουμπλε μουμπλε
έχουμε και λεμε
γιαγιά Αντιγόναρα
Έλενα
απος
Φουλη
μανταρινι
dery
Gyro
Ginger και οι φωτογραφίες της
και οπωσδήποτε καθαρματενιο μαγειρα
για τις καταπληκτικές εκπομπές του.
και όσοι δε βαριέστε να παίξετε βουρ 
κι αν αργήσω να ξαναγράψω μην ανησυχήσεις
θα  πλατσουριζω τα βραδια που έχω χρόνο

σαν ιζ σαινινγκ

sun is sining 

και 

 ει πειρατή...

γίνεται διαγωνισμός σε αγαπημένο  δελφινο-μπλογκ

μπορείς να δεις πληροφορίες εδώ

είπα να πάρω μερος έτσι για το καλο

με δυο αγαπημένες φωτογραφίες 

που τράβηξα πρόσφατα

με θέμα το καλοκαίρι

αφού δεν έχω που δεν έχω όρεξη να γραφω

ας τραβάω φωτογραφίες  ακουγωντας

αγαπημένα τραγούδια

το δικό σου ποιο είναι?

an accidental blogger (part II)

Τις τελευταίες μέρες emails πανε και έρχονται  με μπλογκερς που αγάπησα και  μπλογκεςρς που "μίσησα" αλλα τελικά "αγάπησα" μετά γιατί τους κατάλαβα και με καταλάβανε η μπλογκερς που λατρεύουν να με μισούν  χα!

Κανοντας την αυτοκριτική μου, θα έλεγα ότι άρχισα να γραφω έτσι για πλακα ,

 μετά συνέχισα με τα "αντίο" μου σαυτους που έχασα  και φύγαν ξαφνικά 

 και ακόμη τα λέω αραιά και που, 

μετά έγραφα για ότι με απασχολούσε η για μουσικές που ανακάλυπτα.

Εχω και γω τις εμμονες μου, αλεξια παλαμιδας αρλετα δήμου,κβητα  , αφού τα ξέρεις τώρα..

Υπηρξα  εκνευριστικά μελό, υπήρξα αστείος,καλος,κακος υπερβολικός, κουραστικός, αλλα υπήρξα εγώ.

Αντιμετώπισα αυτό το μπλογκ σαν τον ημερολόγιο μου και εσύ με σχολίαζες όταν είχες όρεξη όταν σου κάνε κλικ.

Γνωρισα υπέροχα παιδιά που γραφουν με την ψυχή τους, για την ψυχή τους, γνώρισα και ψωνάρες, κάνα 2 δηλαδή, επηρεαστικα, ζήλεψα την γραφή άλλων, θαύμασα, γέλασα, έκλαψα, με βρίσανε, πικράθηκα αλλα  προχώρησα.

Δεν κρατάω καμια κακια, γιατί αυτό το μπλογκ είναι μονο ένα μερος της προσωπικότητας του καθενός μας έτσι? 

Τωρα γιατί τα γραφω όλα αυτά? μακάρι να ξερα και γω γιατί τα γραφω.., έτσι μου ρθε και τα γραφω.

Ισως τα γραφω γιατί τελικά το μπλογκ αυτό μου χει γινει μια γλυκεία  αγαπη... 

και θέλω να σας πω ένα μεγάλο ευχαριστώ ακόμη και σαυτους που μ έχουν απορρίψει η  "μπαίνουν" μονο για να μου την πουν...

Μαλιστα ένας απ αυτούς  που συχνά έβριζε και του έσβηνα τα σχόλια γνωριστήκαμε και ρίξαμε πολύ γέλιο και γελάμε συχνά , γίναμε λίγο φίλοι, καταλάβαμε ο ένας τον άλλον.

Δεν μ αρεσει ποτε να κρατάω εμπάθειες, μ αρεσει ν αλλάζω να προχωρώ να  μην σβήνω εύκολα κανένα.

Ποιος είμαι γω δηλαδή? είμαι εγώ τέλειος?  

Εδω στου δρόμου σχεδόν τα μισά έμαθα ότι  η αγαπη είναι  το πιο σημαντικό πράμα.

Σας ευχαριστώ και συνεχίζουμε

Eμπαθείς είναι μονο οι βλάκες έτσι?

σας έχω και αφιέρωση χριστουγεννιάτικο

αποφάσισα τελικά ότι είναι Χριστούγεννα και θα μπω στο κλίμα, κι αυτό είναι απειλή χοχοχο!

σαγαπω μαγαπας ( ειναι η Coula και ειναι καλα)

Η Coula  ειναι από τα πλάσματα του πλανητη μπλογκ που πραγματικά χαίρομαι να διαβάζω, η τελευταία συνέντευξη της  στην  Ginger μ έκανε να θυμηθώ τη δική μου , πριν μερικές μέρες την οποία κα είχα ξεχάσει να κάνω ποστ γιατί έτρεχα με διάφορα θέματα .

 Θέλω να ευχαριστήσω δημόσια την  Coula και την Ginger αλλά και τόσα αλλά παιδια που γνωρίζω  καθε μερα μεσα απο τον γραπτο τους λογο, και ξερουν αυτοι ποιοι ειναι.

Σας ευχαριστω γιατι με σας μαθαινω νεες μουσικες, διαμορφωνω &  αλλαζω γνωμες, παθιαζομαι , γελαω & συγκινουμαι,και γραφω οτι μου κατεβει γλυτωνοντας τον ψυχιατρο στη τελικη

Και επειδη εχω δεχθει κατα καιρους επιθεσεις απο καποιους ανωνυμα παντα,  σ οποιον αρεσουμε οι υπολοιποι ας φανε τη σκονη μας

Αυτος ειναι ο πλανητης  μας και οτι και να κανουν εμεις θα γραφουμε λαθη και σωστα  , με χαλια συντακτικό η όχι,

αλλά με σωστό "συντακτικό  & γραμματικη ψυχής και καρδιάς"

Αυτό το υπέροχο πλάσμα , που άνετα θα ηταν ηρωίδα από την ομώνυμη σειρά αλλά κι από άλλες όπως οι" απαράδεκτοι", "τα εγκλήματα","οι τρεις χάριτες" (στην περίπτωση της θα ταν και οι 3, με τον χαρακτήρα της) μας δίνει την ευκαιρία να "δούμε" τους αγαπημένους μας bloggers κι αλλιώς αλλά και να γνωρίσουμε κι άλλους που πιθανα δεν ξεραμε, και υπαρχουν τοσοι "ποιητες"εκει εξω..

διαβάστε ένα μέρος της δικής μου συνέντευξης  αν αντέχετε και δε βαριέστε

 Η επιστροφή του Ασώτου

Η επιστροφή μου από τις διακοπές συνταίριαξε με την επιστροφή του Ασώτου γιου. Ο ένας και μοναδικός και λατρεμένος Άσωτος γιος κάνει δυναμικό come back εδώ στο Δέκα πλην Ένα και μας μιλάει για όσα δε μίλησε στη προηγούμενη συζήτηση μας. Το πιο ρομαντικό πλάσμα του κόσμου, το πιο εύσθητο μουσούδι, το πιο γούτσου γούτσου ον, ξανά μαζί μας! Είμαι περήφανη που έχω κάτσει στο ίδιο τραπέζι κι εχω πιει καφέ μαζί του. Η οικειότητα μεταξύ μας υπήρξε εμφανής από τη πρώτη στιγμή. Χωρίς μισόλογα, ομολογώ πως αν ήταν ανάγκη να παντρευτώ κάποιον αυτός θα ήταν ο Άσωτος γιος για έναν μόνο λόγο, είναι ο πιο αυθεντικός άνθρωπος που έχω γνωρίσει ποτέ στη ζωή μου. Και ο πιο σέξυ. :))) Ας τον απολαύσουμε για ακόμη μια φορά!

_____________________________________

1) Coula: Πως ήταν το Καλοκαίρι σου; Τι κρατάς και θα θυμάσαι με αγάπη; Τι πετάς;

Ασωτος γιος: Το καλοκαίρι μου ήταν κουραστικο, και διαφορετικό, πιο πολύ άγχος γιατί η εποχή έχει αλλάξει, τίποτα πια δεν είναι το ίδιο, και τίποτα πια δεν είναι δεδομένο. Κρατώ κάποια βράδια με αλκοόλ στο κήπο διπλά στη θάλασσα και τα γέλια μας, τίποτα άλλο.

2) Coula: Γιατί έχεις τέτοιο κόλλημα με την Αλεξία και τον Κωνσταντίνο Βήτα;

Ασωτος γιος: Έχω κόλλημα με την Αλεξια γιατί είναι ένα παράδειγμα προς μίμηση για μένα, την θαυμάζω γιατί είχε το θάρρος να αλλάξει τη ζωή της όλη, χωρίς πολύ θόρυβο, και ακολούθησε το όνειρο της, έχει απίστευτη φωνή και μου χει δώσει κάποιες συμβουλές που θα τις θυμάμαι πάντα, είναι απίθανος άνθρωπος, όταν μιλάς μαζί της γεμίζεις αγάπη.

Με τον κβητα γνωριζόμαστε από τότε που ήμουν 20, χορεύαμε στα ίδια κλαμπ, τριγυρνούσαμε στις ίδιες γειτονιές, λίγο πολύ τα τραγούδια των Στερεό Νόβα είναι σαν βιογραφικά και για μένα. Είναι ποιητής για μένα.

3) Coula: Τι απαντάς σε αυτούς που σε θεωρούν ποιοτικό κουλτουριάρη και σε αυτούς που σε θεωρούν το ακριβώς αντίθετο;

Ασωτος γιος: Όσοι με θεωρούν ποιοτικό κουλτουριάρη άμα με ξαναβρίσουν ποιοτικό, θα τους κάνω ποστ χαχα. Μακριά από μένα η ψευτοκουλτουρα. Εγώ απλά ακούω και διαβάζω ό,τι μου κάνει κλικ στη ψυχή. Από Άννα Βίσση μέχρι Χατζιδάκι. Αν κάτι με συγκινεί θα το ακούσω, θα το δω στο σινεμά αν είναι ταινία.

4) Coula: Ο έρωτας κρατάει για πάντα; Πόσο έχει επηρεάσει έναν άσωτο γιο;

η συνεχεια στο μπλογκ της  δεκα πλην ενα

 Και για να γελασουμε λιγο για μας τα χουν πρηξει με την χρεωκοπια

βρηκα ενα ανεκδοτο που μου παν χτες σε μια εκθεση φωτογραφιας πολυ εξυπνο

Στην Αφρικη

μια  αφρικανα μανα λεει στο παιδι της, που δε θελει να διαβασει το μαθημα του

παιδι μου διαβασε ολο το μαθημα

ακουσα πως στην ελλαδα  υπαρχουν παιδιαδεν εχουν βιβλια στο σχολειο

 

μπουχεσας του 2010

Καταρχας ευχαριστω Coula

  η αλλιως το πιο τρελλο κοριτσι του διαδικτυου

για τους τροπους που βρισκει για να επικοινωνει μαζι μας

Σ ευχαριστω που σε βρηκα, 

και για το βραβειο βρε 

αλλα το καλυτερο βραβειο ειναι η επαφη μας εδω μεσα 

με χιουμορ ευαισθησια και γλυκυτητα.

Το διηγηματακι που πηρε βραβειο  

και σας ευχαριστω που το ψηφισατε 

ειναι πραγματικη ιστορια και απο το στρατο εχω καμποσες.

χτες καποιος μπλογκερ που συμπαθω να διαβαζω 

μου σβησε ενα σχολιο 

που περιειχε τη λεξη " μπουχεσας "

που απεδωσα σε πασιγνωστο πολιτικο,

που συνηθιζει να κανει χαρακτηρισμους προκλητικους.

Και γελασα πολυ με το νεο του ρολο ως ΕΣΡ του μπλογκινκ!

Το θεωρω αστειο

αν και εχει καθε δικαιωμα να διαχειριζεται το μπλογκ του,

αλλα ζουμε στο 2011 ,

και αν και εκει εξω δεν υπαρχει καθολου ελευθερια 

εδω σ αυτον το πλανητη
πιστευω οτι ειμαστε ακομη ελευθεροι 

ημουν ετοιμος να διεξαγω διαγωνισμο 

να ψηφισετε τον μπουχεσα του 2010 

αλλα σιγα το θεμα

αφιερωμενο στην  Coula και σ ολους τους   bloggers  εχουν χιουμορ και  γραφουν αναρτησεις 

γιατι ετσι νιωθουν απο ψυχης 

οχι για να καταληξουν να χουν  μια στηλη σ ενα  free press

εχω διαβασει απιστευτες βρισιες στο διαδικτυο

συνηθως ανωνυμες αλλα και επωνυμες

οι "βρισιες" χαρακτηριζουν αυτον που τις γραφει

*•.¸❤.Για την ένωσή μας τώρα δώσ' μου το χορό..
Μ' άγρια τρυφερότητα και άχραντο νερό
Πάνω απ' την αγάπη μας και κάτω απ τα φιλιά
Ως το τέλος του έρωτα....*•.¸❤.

Today and always, beyond tomorrow, I need you beside me, always as my lover and forever soul mate.............

Μουσική στίχοι..Leonard Cohen ...

Ελληνική απόδοση στίχων ..Λίνα Νικολακοπούλου..

Διασκευή ...Τρίφωνο.

.(Τα τζιτζίκια του Χειμώνα...