Δευτέρα 26 Απριλίου 2010

απογευμα δευτερας

 
Έπεσα για να κολυμπήσω
κι άφησα την καρδιά μου πίσω
Άφησα την καρδιά μου χάμω
σαν το κοχύλι μεσ στην άμμο

Πέρασαν όλες οι κοπέλες
με τα μαγιό και τις ομπρέλες
Ύστερα πέρασαν οι φίλοι
κανείς δε βρήκε το κοχύλι

Χρόνους και χρόνους κολυμπάω
που να'ν'η αγάπη για να πάω
Έφαγε η θάλασσα το βράχο
κι έμεινε το νησί μονάχο
 
το  κοχυλι του Ελυτη
 το ξανακουσα συμπτωματικα σημερα και  με γεμισε αυτη την γλυκεια μελαγχολια, θες λιγο τα συννεφα λιγο ο τρελλος αγερας , λιγο η μικρη βροχη ηρθε και εγινε το σαουντρακ του απογευματος.
Η διασκευη της Μαρως Βουμβακη μαρεσει πολυ και γενικα  την ακολουθω παντα απο το 1991 που την ανακαλυψα , εινα μια ξεχωριστη περιπτωση μοναχικη θα ελεγα , κατι σαν την Αρλετα αλλα σε ηλεκτρονικο υφος και οι συνθεσεις της εχουν μια δυναμη και μια ευαισθησια που  γουσταρω. με τρελλαινει αυτη η εκφορα της οταν τραγουδα σχεδον απαγγελωντας.
[ ΤΟ ΤΕΡΡΑΙΝ ΤΟΥ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ ] 
http://www.voumvaki.net/