Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013

εύγε δεσποινακι!


σε μια εποχή που οι καλλιτέχνες πχιοτικοι και μη 
έχουν πάθει την απόλυτη μουγγαμάρα, 
ενώ θα έπρεπε να διαμορφώνουν γνώμες με τη στάση τους
και τη τέχνη τους, 
μονο δηλαδή  ο κραουνακης έμεινε να λέει την άποψη του
στο ραδιόφωνο και στις επικές αναρτήσεις του στo facebook

μου έκανε ιδιατερα καλη εντύπωση η δεσποινα βανδη και η δήλωση της

 Νότη τον συνάντησα για πρώτη φορά πριν 16 χρόνια. Από τότε κατάλαβα πως ήταν ένας άνθρωπος ιδιαίτερος, όπως και αν ακούγεται και μεταφράζεται αυτό, ξεχωριστός ως καλλιτέχνης και με συνέπεια ωστόσο ως προς και τα δύο, όλον αυτό τον καιρό. 
Ακραίος και ανατρεπτικός σε αξίες και πιστεύω. Δικαίωμα του κάθε ελεύθερου ανθρώπου σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα, να λέει τη γνώμη του και να την υποστηρίζει. 
Διαφωνούσα κατά καιρούς σε πολλά από αυτά που έλεγε, άλλοτε συμφωνούσα, όσο εξτρεμιστικά και αν εκφραζόταν (Νότης είναι αυτός). Παρά την διαφορετική άποψη που έχουμε γενικότερα στις σχέσεις, στην ζωή και τη δημοκρατία, θεωρούσα ότι καλλιτεχνικά θα μπορούσαμε να συνυπάρξουμε σε μια μουσική σκηνή. 
Αυτή τη στιγμή αισθάνομαι ότι τα πράγματα που μας χωρίζουν είναι περισσότερα από αυτά που μας ενώνουν. 
Αποχωρώ με λύπη. 
Και κάτι τελευταίο... 
Εμένα οι γονείς μου ήταν μετανάστες... 
Αυτό.” 
Δέσποινα Βανδή.


μπράβο δεσποινακι , 
το ξέρω ότι ήταν πολλά τα φραγκα αλλα ευτυχώς την   έκανες νωρίς!

Κάτι άλλες πχιοτικιες  το μονο που ξέρουν είναι να μαζεύουν από μικρομεσαίες επιχειρήσεις
 φραγκα για πμευματικα δικαιώματα  σε εταιρείες
 η και να φτιάχνουν νέες εταιρείες τυπου Ερατώ ΑΕΠΙ κτλπ
Δε λέω καλο και το πνευματικό δικαίωμα καλη μου και χίλια δικια έχεις
 αλλα τώρα που ζούμε την απολυτη 
μετά δικτατορία και ανεβαίνει ο φασισμός
που είσαι ? 
να πεις κάτι?
να στηρίξεις τους μετανάστες και τους γκεη που διώκονται?




θα μου πεις ειδικά τους γκεη δε τους στήριξες ούτε με τη στάση ζωης σου 
αφού μια ζωη κρυβόσουνα και εσύ
ειδικά οι γκεη έχουν στηρίξει πολύ κάποιες απ αυτές τις τραγουδίστριες

αυτά είχα να γράψω
 και πάω να φτιάξω πλεηλιστ με όλα τα σουξέ της βανδη
απόψε θα το κάψουμε