Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου 2016

γυαλινο καλοκαίρι




νομίζω το τραγούδι του καλοκαιριού μου ήταν αυτό 
όχι γιατί έζησα ένα άτυχο γυάλινο ερώτα
αλλά γιατί το άκουσα πιο συχνά απο καθε άλλο τραγούδι
(by the way 
η φωνή της Βελεσιωτου με ανατριχιάζει)
διπλά στο θάλασσα πάντα και πίνοντας pimms 
με σπραητ και φράουλες και μέντα και lime μέσα
ένα ποτό  που μας έφτιαξε ένα απόγευμα του Αύγουστου ενας σαουθαφρικανος  φίλος!
παθιάστηκα με το ποτό αυτό, 
ξέχασα και το αγαπημένο μου τζιν τόνικ 
που συντρόφευε τα καλοκαιρινά μου βράδια
πιμς και τόνικ και βελεσιωτου 
άλλο ένα καλοκαίρι τελιωσε ε ?
καλοκαίρι που έφερε αλλαγές
φιλίες κατέρρευσαν σαν  δίδυμοι πύργοι
κορμιά ξένα και γνωστά ήρθαν και φυγαν
(σιγα το πρωτοτυπο)
ολα για κάποιο λόγο γίνονται
(σιγα το νεο)
πια εδω στου δρόμου τα μισά
βρίσκω σχεδόν  αμέσως το λόγο που γίνονται
(εισαι ξεφτερι βρε)
σα λέξη σε σταυρόλεξο
τη γράφω με μολυβάκι ,,,
δεν εχω πια πολλές απορίες
πάνω κάτω ξερω τα λάθη που με βγαλανε
σ αυτήν την όχθη
με θεωρούσα πάντα έξυπνο 
αλλά τελικά τα πάθη μου θόλωσαν το μυαλό
και έκανα  τα λάθη που κορόιδευα
η απλά
ακολουθησα πάντα το μονοπάτι που ψάχνει την αγάπη
όμως τελικά η ζωή θέλει και τη λογική της
τώρα γιατί στα γράφω αυτά?
βραδυ σεπτεβρη και δεν έγραψα όλο το καλοκαίρι
τιποτα
σας διάβαζα όμως που κ που
απόψε όμως τα γράμματα στο πληκτρολόγιο
μαγνήτες έγιναν και άρχισα να γράφω
έτσι χωρίς συντακτικά σωστά
όπως με ξέρεις δηλαδη
και με γευση pimms παλι




ήταν ένα καλοκαίρι απο γυαλί
το σπάω απόψε 
όχι με νεύρα
σαν να ναι ατύχημα το κάνω
σαν να πέφτει απο τα χεριά
που δε πρόσεξα
κι ας πρόσεχα πάντα
το σπάω 
και πέταω καθε μικρό γυάλινο κομμάτι
δεν εχω να κρατήσω τίποτα
συμβαίνουν  κι αυτά 
τι να κάνουμε

κοιτα μεταξύ μας  
εχω δυο τρεις στιγμές που θέλω να κρατήσω
απο το καλοκαίρι
αλλά θα  τις κρατήσω για μένα