Σάββατο 24 Μαρτίου 2012

αποχαιρετισμοι (για λιγο)---"Αυτό το έχω ξαναζήσει ..."---

Αυτό το κλάμα σου το ξαφνικό το βουβό, 
με αναφιλητά, με ράγισε μ έκανε χίλια κομμάτια
Και εγώ δε γίνομαι εύκολα , η ζωη με κανε ατσαλι μεσα
Δεν σ είχα δει ποτέ έτσι
αυτό δε το χα ξαναζήσει μαζι σου.
Να οδηγείς και να κλαις βουβά
Είχα χαθεί στο τραγούδι μέσα και κοιτούσα τα δέντρα που ετρεχαν
 αντίθετα από τη κατεύθυνση του αμαξιού.
 σκεφτόμουν  οτι μέρες σαν την σημερινή την είχα ξαναζήσει πολλές φόρες
Ένα αεροπλάνο στον ουρανό ,που πάει?
Ναι αυτο  το  εχω ξαναζησει, ρε πουστη μου, ετσι ειν η ζωη.
Μου πιασες το χέρι και σε κοίταξα , βροχή στα μαγουλα τα δάκρυα.
αυτό δεν το είχα ξαναζήσει
ΣαγαπΩ (με περισπωμένη)
και οτι γραφει δε ξεγραφει

καθε ομοιοτητα με καταστασεις και προσωπα 
δεν ειναι συμπτωματικη και στηριζεται σε πραγματικα γεγονοτα
ειχα σκεφτει οτι δε θα γραφα κατι για αυτο  λογοτεχνικο σαββατο
αλλα τελικα γραφτηκε μονο του.

34 σχόλια:

  1. Αν κλάψω μη με φοβηθείς δεν λέει το τραγούδι? Μη φοβάσαι λοιπόν...;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ρεαλιστικο και συγκινητικό...αυτα που εχουμε βιώσει ετσι απλα βγαινουν απο μονα τους!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έτσι γράφτηκε γιατί έτσι το αισθάνθηκες και το έζησες... Φιλιά και ευχαριστώ.

    Άυριο δεν είναι μία σπουδαία μέρα στην Ελλάδα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ναι σήμερα είναι μια σπουδαία μερα για την ψυχή του Έλληνα

      Διαγραφή
  4. Τι να πω τώρα μου λες; Φτάνει μονάχα το "βίοι παράλληλοι"; Το τραγούδι, η εικόνα που επαναλαμβάνεται...που έχω ξαναζήσει... τι να πω βρε Άσωτε...

    Ξέρεις πόσο σε αγαπώ (περισπάται βεβαίως), διότι παρότι λες για σίδερο εγώ βλέπω κι άλλα πράγματα.

    Κι μέλισσες... το ακούω και το ξανακούω τώρα. Φιλί κ μεγάλη αγκαλιά
    http://seiriopolis.blogspot.com/2010/08/blog-post_29.html

    Καλή αυριανή που λένε στα μέρη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. θα διαβάσω μετά την ανάρτηση σου να σαι σίγουρος\σευχαριστω \καλη βδομάδα

      Διαγραφή
  5. Πολύ ωραίο άσωτε. Και οι φωτογραφίες είναι φανταστικές! Αυτό το κλάμα το βουβό.. εύχομαι καιρό να κάνεις να το ξαναδείς.
    ΠΟλλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ναι κι εγώ το εύχομαι αν και τα κλάματα των ανρθωπων δε φοβάμαι, εκείνο που φοβάμαι είναι κάποιος να μη μπορεί να κλάψει

      Διαγραφή
  6. Ετσι γράφονται μερικά...
    Μόνα τους...
    Δεν το θέλεις ή μήπως;...
    Είναι μερικές πληγές που δεν κλείνουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ετσι ειναι η ζωή ΑΣΩΤΕ...ζούμε και ξανα ζούμε πραγματα και καταστάσεις...κανει κύκλους η άτιμη η ζωή!!!!!καλο βραδυ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. μωρε ξερεις.. αυτα τα δακρυα που σου καινε το προσωπο και σε κανουν να αναρηγεις, μετα αφηνουν μια ηρεμια μεσα σου..
    αν κλαις συνεχεια, βγαινει λιγος-λιγος ο καημος. αν ξεσπασεις ομως ετσι ξαφνικα,γιατι εισαι ανθρωπος και οσο κ να κρατιεσαι, πρεπει να τα βγαλεις καποια στιγμη απο μεσα σου, ειναι σαν τις μπορες τις ανοιξιατικες, ριχνουν ο,τι εχουν να ριξουν με ενταση και μετα ηλιος παλι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. φανη ευχαριστώ για το σχόλιο, ναι ξέσπασμα ήταν όχι δικό μου

      Διαγραφή
  9. ταξίδι-εικόνες-δάκρυα...
    ναι... θυμάμαι... και εγώ το έχω ζήσει...

    καλό ξημέρωμα άσωτε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. δάκρυα!! έρωτα, πόνου,θλίψης..
    ας είναι δάκρυα χαράς στο μέλλον
    Καλημερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αυτά τα ταξίδια μας ζούν και υπάρχουν για να μας δελιχνουν πόσο σημαντικά είναι στην ζωή μας κάποια πρόσωπα,στιγμές,καταστάσεις.
    Και αυτά τα δάκρυα,ψίθυροι ψυχής είναι που βγαίνουν στην επιφάνεια.
    Καλή κυριακή φίλε μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Α πα πα ... άσωστος τελικά είσαι, παιχνίδι είναι αυτό βρε ή η λίμνη με τις κλαίουσες; Με λίγες λέξεις έπεσα στα πατώματα. Αμ το τραγούδι... το τραγούδι και όλο αυτό το σκηνικό, πού το ήξερες ότι το έχω ξαναζήσει;

    Αχ... θα με πεθάνεται εσείς με τα κείμενά σας (γριά γυναίκα...) πάω στην Coula μπας και δεν έχει κλάμα εκεί... στα διάλα πολύ συγκινούμαι σήμερα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. *** «πεθάνετε» φυσικά, α πα πα και την ορθογραφία ξέχασα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ελένη τελικά και εγώ είμαι μεγάλη λερα χάχα! τι να κάνω ζωης όπως την ζουμ έτσι είναι οι αναρτήσεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. τρυφερος οπως παντα
    νομιζω σε ξερω απο τις αναρτησεις σου πια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Πόσο ωραίο!Ναι βρε Άσωτε,έτσι είναι η ζωή ..."και δε ξεγράφει".
    Άπειρα φιλιά :)
    Καλή μας βδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. τι θα γίνει ρε ξαδελφάκι μου θα σ ανατριχιάζω...θα με κανεις να κλαίω...

    θα σου το ξαναπώ αυτό σου το αφαιρετικό το λατρεύω...
    τώρα θα μου πεις αν δεν ταιριάζαμε δεν ξαδελφιαζαμε!... ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ελενα ασε σου εχω νεα επομενο οκτ θα μαι κυπρο και οχ μονος , καταλαβες ποια θα εμφανιζεται κει και λςω να περασω κανα 4 ημερο εννοειται οτι θα σε δω

      Διαγραφή
  18. Το αγαπώ με περισπωμένη ακόμα στα αυτιά μου. έτσι το έγραφα και γω μα λίγοι το θυμούνται έτσι.Η περισπωμένη κάνει το "ω" να ακούγεται σαν ερωτηματικό.

    Μου θύμησες αυτό.
    "Το σώμα μου περισπωμένη πάνω στο δικό σου
    Τα χέρια σου παρένθεση στο χώρο
    Κι η ανάσα μας ένα θαυμαστικό.
    Θέλω να διαρκέσει, σβήσε την τελεία
    Ή μάλλον βάλε κι άλλες δυο,
    Ν’ αποσιωπήσουν τον παράδεισό μου.
    Γιάννης Ευθυμιάδη

    ΑπάντησηΔιαγραφή