Ενας
αρκουδος μέσα σε γυάλινη μπάλα
χριστουγεννιάτικη,
την ταράζεις και χιονίζει, χιονίζει τον αρκούδακο.
Θυμάσαι?
Την πηρες
δώρο από τα Goodies μαζι με γεύμα…
Στην
πραγματικότητα δε πεινούσες ποτε αλλά σ άρεσε πάντα να αγοράζεις
αυτά τα
γεύματα που την εποχή των Χριστουγέννων εδιναν έξτρα δωράκια με θεμα τον αρκουδο,
και επιπλεον καποιο αντιτιμο χρηματικο που πηγαινε στα χωρια ΣΟΣ
Κι είχες
μαζέψει πολλά αρκουδάκια, κορνιζα με αρκούδα, αρκουδινα με φούστα, αρκούδι
μαξιλάρι, αρκούδι παιδική κουβέρτα…
Μα τι θα τα
κάνεις όλα αυτά, παιδια δεν θα κάνεις? Σου λεγα με υφος
Κάνε ένα καλό
και ριχτο στο γιαλό μου λεγες
και αχαχούχα μ εκείνο το τρανταχτό γέλιο.
Σαράντα μέρες
μετά τη κηδεία σου, ο αδελφός σου μας κάλεσε όλη τη παρέα σπίτι , να μας μοιράσει πράγματα δικα σου.
Μάζευα όλα τα αρκουδοπραγματα και εκλαιγα , τα
κρατούσα σφιχτα και τα εφερα σπίτι μου.
Τριανταπεντε
χρονων αντρας να περπατα στη διαδρομη από το σπιτι σου στο δικο μου με ένα
μικρο σακ βουαγιαζ γεματο αρκουδακια.
Δεν ήθελα να
τα βλέπω κάθε μέρα αλλά ήθελα να τα εχω.
Τα εκρυψα μέσα
στο δερματινο μαυρο μπαούλο στο χολ,
ξέρεις εκείνο
που είχαμε βρει στα σκουπίδια στα Εξάρχεια ένα βραδυ και το καβαλάγαμε σα τρελλά
παιδιά τα ξημερώματα.
Είναι κει ακόμη μέσα
στο μπαούλο , μια παραξενη κλειστη παιδική χαρα για αρκουδοπαιχνιδια.
Μονο την
γυάλινη μπάλα εχω έξω απο το μπαούλο,
να παίζει με το φως του σαλονιου
και όποτε μου λείπεις την κουναω γερά
και με δύναμη
και χιονίζει τον αρκούδακο.
Ανοιξη καλοκαίρι
φθινόπωρο χειμώνας...
χιονίζει στο αρκουδακι που με κοιτά σα να μου λέει :
Ε ψιτ!! η ζωή
συνεχίζεται εκεί έξω ,
μην πατας ποτε pause
σπάσε τη δική σου γυάλα και ζήσε όλες τις εποχές σου
η ζωη ειναι μονο αυτη που ξερουμε...
το κειμενο γραφτηκε με αφορμη τα λογοτεχνικα σαββατα που ειναι εμπνευση της Βερονικας και αυτη τη φορα ειχε τιτλο πολυτιμα αντικειμενα
σαυτο το μπλογκ ειμαι σιγουρος οτι θα βρειτε ενα σωρο πολυτιμα κειμενα
Μου άρεσε πολύ άσωτε!! Με άγγιξε, ήταν σαν να βλέπω σκηνή από ταινία!
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ συγκινητικό..
ΑπάντησηΔιαγραφήμε άγγιξες..
καλό σου βράδυ
σε φιλω
Δεν ξέρω τι να σου πω....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγγιξες την πιο ευαίσθητη χορδή μου..
Να είσαι καλά άσωτε!
*Αχ μπήκε ένα σκουπιδάκι στα μάτια μου...
Μια φορά είχα πάει με μια φίλη σε ένα γούδις και όταν την ρώτησαν αν θέλει γούδις αρκουδάκι, εκείνη που ήταν άσχετη απάντησε "Τρώγεται το αρκουδάκι;"...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά πολύ όμορφο άσωτε
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια μηχανή 400 κυβικών,μια πιατέλα ζωγραφισμένη απο τα χέρια του,δυο αγαλματάκια απο το πρώτο του ταξίδι, ένα άρωμα που έχει εξατμιστεί το περιεχόμενο μετά από 27 χρόνια...
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύτιμα αντικείμενα δικά του..
αχ άσωτε,να σε καλά,να είμαστε καλά να τους θυμόμαστε...
Την καλημέρα μου
τρυφερούλη μου...με συγκίνησες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι όμορφο.....λες και κάποια πράγματα "αποκτήθηκαν" για να μας θυμίζουν πρόσωπα και καταστάσεις!Καλό είναι αυτό!!!!Καλή βδομάδα Άσωτε!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια πολλά!
τρυφερή ιστορία Άσωτε. όμως μήπως χμμμ ίσως να είναι άσκοπες συγκινήσεις. με βρίσκει αντίθετη το να μαζεύω και να κρατώ αντικείμενα. αυτά που αξίζουν είναι μέσα μας. δεν κρύβονται σε αντικείμενα που κράταμε και τους δίνουμε περισσότερη αξία από ό,τι πρέπει.
ΑπάντησηΔιαγραφήσυγκινηση
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν ξερω αν ειναι λογοτεχνια αυτο αλλα ειναι σιγουρα τεχνη αφου με αγγιξε
Mantarini αυτο ειναι χαρα για μενα
ΑπάντησηΔιαγραφήνα σαι καλα
Vanilla κι απο μενα φιλι
ΑπάντησηΔιαγραφήΣερενατα ναι τα ξερω αυτα τα "σκουπιδακια"¨
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι σ ευχαεριστω
Νικατσου καλο !
ΑπάντησηΔιαγραφήτρεμενς να σαι καλα ερχομαι σε σενα τωρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΦουλη ναι ρε , να μαστε καλα να τους θυμομαστε
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλενα ξαδερφη να σαι καλα
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλα ειμαι πολυ γαιδουρι ακομη να στειλω το email
Lia καλη βδομαδα και σε σενα
ΑπάντησηΔιαγραφήΜανα καλα κανεις, μακαρι αν ημουν σα κι σενα
ΑπάντησηΔιαγραφήμακαρι να μπορουσα αλλα δεν αλλαζει το "υφασμα" βγηκα ελατωματικος
χαμενο κορμι σιγα μην ειναι λογοτεχνια αυτο που εγραψα αλλα μαρεσει η κινηση της μπλγογκερ
ΑπάντησηΔιαγραφήσου δινει ενα κινητρο για να γραψεις
mari karamari me sgykinisiiiis paliii kai den exo kai to adiavroxo rimel
ΑπάντησηΔιαγραφήμ'αρεσε πολυ..
ΑπάντησηΔιαγραφήετσι ειναι, μη πατας παυση γιατι τον χρονο που θα περασει μεχρι να ξαναπατησεις το play, δεν θα τον ξαναβρεις..
ελα ρει...είχα μέρες να σε διαβάσω...τι το'θελα....
ΑπάντησηΔιαγραφή*αν και στο βάθος, σ'ευχαριστώ και το ξέρεις...
Πολύτιμο αντικείμενο στην αλήθεια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι από αυτά τα κείμενα που σε πονάνε όταν τα βλέπεις.
Πολύ όμορφο κείμενο το δικό σου.
Ευχαριστώ που ήρθεσ, σε περιμένο το σάββατο;;;
Φιλάκια πολλά.
Έβαλα και το κείμενο σου στο http://logotexnikosabbato.blogspot.com/
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά.
ανώνυμε είσαι τόσο προβλέψιμη στα σχόλια σου που βαριέμαι
ΑπάντησηΔιαγραφήφανη ναι έτσι προσπαθώ να κάνω
ΑπάντησηΔιαγραφήβερονικα εγώ σεθχαριστω για την ιδέα σου και θα την καθιερώσουμε
ΑπάντησηΔιαγραφήσ ευχαρισω πολύ όπως και την Κουλά που κάνει ότι μπορεί να γινει γνωστό και μπράβο της
Όλα είναι δίπλα σου, κοντά σου, και ναι η ζωή δεν είναι΄όπως του αρκούδου. Όλες τις εποχές χιόνι. Η Ζωή είναι οι αγαπημένοι που ενίοτε είναι άφαντοι απο την ζωή μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία που τα έγραψες! Για τον αξιομνημόνευτο κολητό σου.
Μόνο έναν τηλεφωνικό κατάλογο, χειρόγραφο, απο την αγαπημένη μου φίλη. Αυτό έχω.
Πολύ συγκινητικό κείμενο..με άγγιξε πραγματικά...καλό βράδυ! :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφο κείμενο
ΑπάντησηΔιαγραφή