Ο ναυαγοσωστης της ζωης μου ειμαι εγω

Βαθειά μέσα στη θάλασσα, στο σημείο που κάτω δε βλέπεις άμμο αλλά αυτά τα μαύρα φύκια που φοβόσουν από μικρός, παθαίνεις κράμπα  και σε πιάνει φόβος
Γαμωτο και ξέρεις κολύμπι αλλά φοβάσαι και αρχίζει κάρδια να χτυπά σα τρελή, πως θα φτάσω στεριά?
Στην αμμουδιά όλοι αμέριμνοι, κι εσύ σε κατάσταση να βάλεις τις φωνές για βοήθεια αλλά ντρέπεσαι, κοτζάμ άντρας
Άσε που δε θ ακούσει κάνεις,
Ένας ναυαγοσώστης? 
Η κράμπα επιδεινώνεται
Μαζί και ο φόβος, οι φοβίες οι υστερίες ,πίνεις θαλασσινό νερό μέσα στη προσπάθεια να κολυμπήσεις.
Γαμωτο πως την πάτησα έτσι
Ένας ναυαγοσώστης?
Μια βουτιά, το νερό χωρίς ήχο, κάτι ψάρια μικροσκοπικά σπάνε πλακά με την πάρτη μου, αλλά ευτυχώς μετά από ένα λεπτό μ έχουν ξεχάσει
Ο ήλιος λαμπυρίζει τελεία από κάτω από την θάλασσα
Σα δε ντρέπομαι
κοτζάμ άντρας
Μια κράμπα
Κολυμπά ως την ακτή
Σα να μη συμβαίνει τίποτα 
Άνετος και χαλαρός
Μ έσωσα πάλι
έχω πολύ πλακα τελικά
είμαι σίγουρα η αγαπημένη εκπομπή του  big  Brother  εκεί πάνω, έχει ρίξει πολύ γέλιο με τους υπόλοιπους
Άσε που πρέπει να χω κάνει τα νευρά τσατάλια  κάποιου Αγίου .
Ο ναυαγοσώστης της ζωής μου είμαι εγώ
θα το γράψω 100 φόρες τιμωρία να το μάθω τελικά