Aν με ρωτήσεις πόσο νιώθω θα σου
πω 20
αλλά πλάκα πλάκα τα πρώτα σημάδια ήρθαν.
δεν είμαι 20
είμαι 2 επί 20,
είμαι 2 επί 20,
και έχω δουλέψει πολύ , παρά πολύ.
δύσκολα χρόνια αλλά τα κατάφερα μάλλον
καλά,
μπαμπά ελπίζω να σαι περήφανος για μένα
και τον αδελφό μου αφού ότι μας άφησες το σώσαμε από τα δάνεια και μας ζει καλά,
αλλά...
αλλά...
μπαμπά εσύ έφυγες νωρίς αφού έζησες
μια δύσκολη ζωή
και χτες το κατάλαβα,
και χτες το κατάλαβα,
ότι κάνω τα ιδία λάθη που έκανες
κι εσύ
το κατάλαβα όταν μου βαλαν αυτό
το hollter πιέσεως,
όπου χολτερ είναι μια συσκευή σαν ραδιοφωνακι
αλλά στο βάζουν στο μπράτσο και σου μετραει
μέσα σε 24 ώρες την πίεση σου
αλλά στο βάζουν στο μπράτσο και σου μετραει
μέσα σε 24 ώρες την πίεση σου
όπως κατάλαβες δεν είναι καθόλου σέξι
,
κάθε 20 λεπτά να φουσκώνει στο μπράτσο σου και να κάνει γκκρρρρρρκκρρρ ,
και κατά την διάρκεια του ύπνου
κάθε 20 λεπτά να φουσκώνει στο μπράτσο σου και να κάνει γκκρρρρρρκκρρρ ,
και κατά την διάρκεια του ύπνου
είναι αηδία δηλαδή.
Αυτό το μηχανάκι δηλαδή στο μπράτσο
να φουσκώνει και να ξεφουσκώνει και να καταμετρα τη κάρδια μου την μεγάλη,
άρχισα να κάνω όλες αυτές τις σκέψεις
να δω που κάνω λάθη?
γιατί το άγχος μου γάμαει την ψυχολογία?
γιατί τις θεωρίες τις ξέρω απέξω κι ανακατωτά
αλλά δεν τις κάνω πράξη?
κάπως έτσι δε γίνεται με όλους
κι όταν ακούμε για κάποιον ότι έπαθε έμφραγμα
παθαίνουμε σοκ και μετά ξανακάνουμε τα ιδία λάθη?
έτσι όπως με κοιτάζεις
μέσα από την ασπρόμαυρη φωτογραφία,
μέσα από την ασπρόμαυρη φωτογραφία,
νέος και δυνατός στο καράβι
δε περίμενες ποτέ
μετά από μια σειρά τραγωδίες που σου συνέβησαν,
μονό ο Φώσκολος θα σε πίστευε,
α ρε μπαμπά,
αυτό το σπίτι που μας έφτιαξες μοιάζει
τεράστιο
και ποτέ δεν είναι ζεστό αρκετά
ότι κι αν κάνω
όσο κι αν το ανακαινίζω
δε θα μείνει καμία ευτυχισμένη οικογένεια εδω
το ξέρεις καλά τώρα εκεί που είσαι.
από τότε που "την έκανες"
καμία γιορτή...δεν ειδαν τα δωμάτια
καμία γιορτή...δεν ειδαν τα δωμάτια
μονό η μανα
που γέρασε κι αυτή αλλά
όταν της παραπονιέμαι για το τεράστιο
σπίτι
με κοιτά με παράπονο
και λέει
"ότι μπορέσαμε κάναμε παιδίμ.."
το ξέρω μανα
αλλά και γω ότι μπορώ κάνω
άλλο παραπάνω δε μπορώ.
Όσο μεγαλώνουμε τόσο διαπιστώνουμε με φρίκη πόσο κουβαλάμε μέσα μας τα χούγια των γονιών μας. Αυτά που κάποτε κατακρίναμε. Και κάπως έτσι αρχίζουμε να τους αντιμετωπίζουμε με όλο και μεγαλύτερη κατανόηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικό κείμενο.
Να προσέχεις την υγεία σου και να προσπαθήσεις στο απο εδώ και πέρα να ζήσεις χαρές και να απολαύσεις το ότι καταφέρατε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετική γραφή...λίγο για την κατάθεση των χρόνων ζωής.
Την Καλησπέρα μου!!!
1.Eisai 40???
ΑπάντησηΔιαγραφή2.Ego efiga apo ton topo pou megalosa pou perasa ta diskola paidika mou xronia(athina)kai eimai pl kalitera,ske3outo !
Με έχεις συγκινήσει απίστευτα με το κείμενο σου. Καλό απόγευμα
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί το σπίτι να είναι μεγάλο και καθόλου πρακτικό αλλά είναι το σπίτι σου και δεν δέχομαι πως δεν το αγαπάς βαθιά μέσα σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πιο σημαντικό είναι να δεις τα πράγματα με άλλη ματιά και να ξεφορτωθείς αυτό το χαζό άγχος που τρώει τις ζωές μας.
super hero φχαριστω, ναι καπως ετσι ειναι
ΑπάντησηΔιαγραφήκαρκινος7 ναι την προσεχω πια , φχαριστω
ΑπάντησηΔιαγραφήdeerman ναι 40 ειμαι, καποτε ερχονται και τα 40
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι γω εχω φυγει για το πατρικο μου μιλαω που εχω κληρονομησει.
παυλο φχαριστω να σαι καλα
ΑπάντησηΔιαγραφήbesixdouze ναι ετσι πρεπει να κανουμε, καλως ηρθες , εχεις καποιο μπλογκ?
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτι μου θυμίζουν αυτές οι σκέψεις, μα ακριβώς αυτές όμως...Χμμ...Και μπορεί να εχω λίγα ακόμη χρόνια για τα 40 αλλά τι να λέει ο χρόνος? Το πώς κυλάει μέσα σου έχει σημασία. Αυτό μας γερνάει ή όχι. Και δεν είναι εύκολο άσωτε μου, το ξέρω καλά, όταν πάνω στην ψυχή έχει απλωθεί ομίχλη να τη διώξεις εύκολα. Που και που φωτίζει ο ουρανός, αλλά να'τη πάλι εκεί να σε ξανασυναντά...Το σίγουρο είναι ένα: Είναι πολύ σύντομο αυτό το ταξίδι. Μη το σπαταλήσεις άλλο...
ΑπάντησηΔιαγραφή*γράφω πολλά, αλλά εσύ φταις...Πας και αγγίζεις τα ευαίσθητα...
Ασώτε τα 40 είναι μια καλή ηλικία για να γεμίσεις το μεγάλο σπίτι με ασωτάκια. τι πιο ωραίο από να γεμίζει παιδάκια ένα μεγάλο σπίτι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατάθεση ψυχής λεβέντικης!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε συγκίνησες...όλα αυτά και άλλα τόσα και πολλά είναι η ζωή!
Όλοι μεγαλώνοντας αλλάζουμε ματιά φίλε μου.
Το χολτεράκι είναι βασανάκι. το έχω γευτεί σε άλλο σημείο για τα χτυποκάρδια μου...το άγχος βλέπεις...
Διώξτο,μαζί θα πάρει και όλα τα βασανιστικά!Όσο μεγαλώνω προσπαθώ να το ξαποστέλνω...δεν το σηκώνω πιά!
Καλό βράδυ!
Πράγματα απίστευτα συγκηνητικό και τρυφερό κείμενο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που λες με το άγχος είναι πέρα για πέρα αληθινό. Τις θεωρίες όλοι τις ξέρουμε στην πράξη όμως αφήνουμε το άγχος να μας καταπονεί. Έχει καταντήσει να'ναι σύμφητο με τη ζωή..
50fm ξουτ ναι ! οξω χολτερ αποο τη παραγκα
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλο βραδυ
daisycrazy ειδες? εχω δικιο
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι σας ευχαριστω ολους για την επαφη αυτη
Μια που εχω προβλημα με τη πιεση, θα ηθελα να σου πω οτι με τα καταληλα φαρμακα και με λιγο προσοχη απ τη μερια μας, ολα πανε καλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραιο το κειμενο σου, μου θυμησε κι εμενα τα δικα μου με τους γονεις μου...
Απ την αλλη πλευρα, οι γονεις μας ειχαν οικογενεια, εμεις οι Ελληνες gay τι εχουμε; Ποια οικογενεια εχουμε να δειξουμε; Τι κανουμε για τον εαυτο μας; για τη ζωη μας;
Οταν ριχνω μια ματια στην Ελληνικη πραγματικοτητα, οπου οι gay ειναι τοσο στενα δεμενοι με τους γονεις, ετσι ωστε να φτανουν στα 55-60 χωρις γονεις, μονοι χωρις συντροφο, περιμενοντας τον ανηψιο, ή την ξαδερφη απο την επαρχια, για να τους προσεξει ή να βοηθησει, με πιανει μια φοβερη πικρα...
Με συγκίνησες πολύ! Γράφεις πολύ όμορφα, πολύ ουσιαστικά και άμεσα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣπίτι από μοναξιά και μνήμες λοιπόν μα σου εύχομαι από δω και μπρος να βρεις μια ισορροπία ανάμεσα στις μνήμες, στα βιώματα και στο τώρα!
φιλιά
Υπεροχο κειμενο απο εναν υπεροχο ανθρωπο(οπως φαινεται)Να εισαι καλα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤριατέκ των 5ml η δική μου πραγματικότητα για την πίεση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια άλλη μια φορά θα σου πω ότι είσαι πολύ γλυκό παιδί.
Αχ ρε μπαμπά κι εμένα με άφησες νωρίς. :-(
Πολύ καλό κείμενο Ασωτούλη μου.
Ειχα παει που λες να δωσω ενα αιμα! Ειμαι αιμοδοτρια βλεπεις! Βασικα η γιαγια μου το χρειαζοταν, αλλά οποιος και να το χρειαζοταν θα το εδινα. Οχι, οτι ειμαι βαμπιρ, απλα δεν εχω πρόβλημα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκεινο λοιπον το πρωι, θες γιατι δεν ειχα ξυπνησει καλά; θες γιατι δεν ειχα κοιμηθεί καλά; θες γιατι με ειδοποιησαν στο νοσοκομειο αρον αρον για να παω για αιμα, κι ετρεχα σα τη τρελη; Θες ολα αυτα μαζι; Μου πηραν πιεση και μου τη βρηκαν 14. Πολυ για την ηλικια μου! Μου ειπαν να το κοιταξω. βλεπεις εχει πιεση η μανα μου, και ειναι και κληρονομικη!
Παω μετα απο λιγες μερες εντρομη να δω γιατι εχω πιεση! Μου τη μετρανε μια φορα, κανονικα! Μου τη μετρανε δυο, μια χαρά, στην τριτη με διωξανε! Θελω να σου πω πως το αγχος μπορει να φερω τα πανω κατω!
Ο,τι μπορεις κανε, και μην ξεπερνας τα ορια σου!
φιλια πολλα
σε αγαπω πολυ, το ξερεις τωρα πια
καλώς όρισες ασωτάκι μου στον κόσμο αυτών που έχουν καρδιά..... Βλέπεις περιμένουμε αυτή τη στιγμή πάντα γιά να βεβαιωθούμε και να βεβαιώσουμε ότι ναι έχουμε κι εμείς καρδιά και να αποστομώσουμε όσους μας είπαν ποτέ άκαρδους. Την πρώτη φορά που το έβαλα εγώ βράδυ δεν κοιμήθηκα γιατί δεν υπάρχει περίπτωση ποτέ να κοιμηθώ αν το παραμικρό με ενοχλεί. Για να μη μ'ενοχλεί το πρόβλημα της ....καρδιάς, κάθισα και σκέφτηκα ότι από την γιαγιά μου που την αγαπούσα αλλά και τον μπαμπούλη μου που τον υπερ-αγαπούσα το πήρα το δωράκι αυτό κι έτσι δεν με πειράζει πιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην μανούλα να την αγαπάς. Ακουσε με. Οσο κι αν δεν σε καταλαβαίνει πιά. Θα έλθει μια μερα που θα σου λείπει έστω και η απλή παρουσία της απ΄το σπίτι. Και να την αγκαλιάζεις κάθε μέρα και να την φιλάς γιατί κάποτε θα σκεφτείς ότι ίσως δεν το έκανες αρκετές φορές. Καλή σου νύχτα ασωτάκι μου
Κείμενο ακριβό, κείμενο από έναν de porofundis αυτοματισμό, που μιλάει σε όλους όσοι έχουν όχι αυτιά, αλλά ψυχή - κυρίως ψυχή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈλεγε ο Πλάτωνας: "Και ψυχή ει μέλλει γνώσεσθαι αυτήν ες ψυχήν αυτή βλεπτέον" - δηλαδή "η ψυχή, αν είναι να γνωρίσει τον εαυτό της, πρέπει σε ψυχή να αντικατοπτρισθεί"...
Τρόπος άλλος δε υπάρχει για να δεις το άυλο, μόνον έτσι και μόνον μέσα από κάτι τέτοια κείμενα!
Όσο για την πίεση, εν τάξει... Τι να πω; Πρόσεχε ό,τι πρέπει να προσέξεις έτσι - κι εγώ θ' αρχίσω δίαιτα, λέω!!!
;-)
Οι θεμελιώδεις απορίες δεν έχουν απαντήσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι αυθεντικοί άνθρωποι δεν χρειάζονται απαντήσεις.
toylaxiston megalwneis alla gnwrizeis poy patas .
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην μασάς, μικρέ μου aswte. Όσο κάνεις σκέψεις σαν αυτές που μόλις μοιράστηκες μαζί μας, είσαι υγιής και ευγνώμων. Σπάνιες ιδιότητες σήμερα. Και ευτυχισμένος, τολμώ να πω. Αυτό και αν είναι σπάνιο.
ΑπάντησηΔιαγραφή(άσε δηλαδή που είμαι βέβαιος ότι ακόμα και με το μηχάνημα στο χέρι, πάλι sexy θα ήσουν.)
Άσε το μηχανάκι να κάνει τη δουλειά του και χαλάρωσε..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά είναι τα 40, αν τα έζησες και τα ένιωσες,με το άγχος και τις υποχρεώσεις έχασα 10 χρόνια και τα ψάχνω ακόμα,μην περάσαν από κει; κράτατα ,θέλω ακόμα να τα ζήσω και να τα νιώσω, μα έφυγαν...
Καλημέρα άσωτε,μην μου αγχώνεσαι...
Πως φαντάζεσαι τον εαυτό σου 15-20 χρόνια αργότερα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυό λόγια θα σου πω:
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι σαραντάρες ισόν με δύο εικοσάρες.
Οι ζωντανοί με τους ζωντανούς.
Σημασία έχει να υπάρχει "ζωή" πριν τον θάνατο.
Ephemeron ναι ειναι καπως δυσκολα, πικρα ναι ειναι η σωστη λεξη
ΑπάντησηΔιαγραφήmarionastro
ΑπάντησηΔιαγραφήmad about the town
bearaki
φχαριστω πολυ
Coula ναι το γαμημενο αγχος το ξερω
ΑπάντησηΔιαγραφήGinger τελικα δεν εχω καρδια χεχε
ειναι ολα απο το αγχος
Ginger ναι την αγαπω την μαμα, εχω γινει ο μπαμπας της τωρα γω
ΑπάντησηΔιαγραφήτης τα χρωσταμε ολα
@asteroid
ΑπάντησηΔιαγραφήστο χω πει ο λογος σου με αφηνει αφωνο, σε θαυμαζω σε οτι κι αν λες γραφεις φωτογραφιζεις
Καντακουζινε eisai enas esy
ΑπάντησηΔιαγραφή@ιμερος ναι ευτυχως παντα πατουσα στα ποδια μου απο μικρος
ΑπάντησηΔιαγραφήμου πανε
να αυτος ειναι ο δρομος περπατα τωρα
Φουλη μου ναι φχαριστω καπως ετσι, εχεις τοσο δικιο
ΑπάντησηΔιαγραφήNikatsou δεν με αφορα η ζωη μετα απο 15 χρονια, πριν 15 χρονια δε φανταζομουν ποτε οτι θα χα καταφερει τοσα,
ΑπάντησηΔιαγραφήομως αυτα τα 15 χρονια φυγαν τοσοσ γρηγορα τοσοι, οποτε δε με νοιαζει τι θα γινει μετα, το σημερα μας νοιαζει
apos φχαριστω ,,,,
ΑπάντησηΔιαγραφήaswte, me sygkineis
ΑπάντησηΔιαγραφήexo diavasei pollous me texnikes na sygkinoun to kosmo edo mesa
esy exeis mia "anorthografia" opws eixes pei polu idieteri,
bravo
Carry_and the sky
Απο τα ωραιοτερα και αυθεντικότερα πραματα που εχω διαβασει ποτε μου .
ΑπάντησηΔιαγραφήΕζησα τα αντιστροφα συναισθηματα οταν με το χαμο του πατερα της συντροφου μου αποκαλυφθηκαν πολλα κρυμμένα μυστικά και οι μονολογοι της είχαν ενα οργισμενο περιεχομενο.
Πλεον προσπαθω να την πεισω να μαλακωσει οσα νιωθει (4 μηνες μετα) για να μην καταστρεψει την υγεια της.
Θα της δειξω την αναρτηση σου όταν επιστρεψει απο την δουλειά της -την εικόνα σου με το μηχανηματακι στο χερι μηπως και την ταρακουνησω...
Και εγω οσο μεγαλωνω(ειμαι 35+ πλεον) βλεπω οτι κουβαλαω πολλά στοιχεια του πατερα μου που δεν ειχαμε και ποτε τις καλυτερες των σχεσεων(συντηρητικος αυτος ,ανενταχτος εγω) και ενω στην αρχη αυτο με τρομαζε ,τωρα το αντιμετωπιζω κάπως διαφορετικά και βλέπω οτι ισως ημουν λιγακι αυστηρος μαζι του.
Προσεχε την υγεια σου γιατι αυτο ειναι οτι πολυτιμοτερο εχεις!!!
Evil chef καλως σε βρηκα πολυ χαιρομαι που τα γραφεις αυτα, να της τα δειξεις
ΑπάντησηΔιαγραφήτιποτα δεν αξιζει, ευτυχως εγω δεν ειχα κατι παθολογικο αλλα μονο αγχος
Αχ πως περνάνε τα χρόνια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα προσέχεις την υγεία σου και μην σε παίρνει από κάτω.
Να αγαπάς και να φροντίζεις την μανούλα σου και τον αδερφό σου όσο πιο πολύ μπορείς.Είναι πολύ όμορφο πράγμα να είσαι δεμένος με τους δικούς σου ανθρώπους,να είστε καλά μεταξύ σας και να τους προσφέρεις πράγματα μόνο και μόνο για να νιώθεις γεμάτος,να παίρνεις ικανοποίηση και χαρά μέσα από την χαρά τους!Όσο για τον πατερούλη σου,μην σταματήσεις να τον σκέφτεσαι και να του "μιλάς" που και που...
Συγκινητική αφήγηση! :)
ρε άσωτε τι γλυκός που είσαι..!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήπρόσεχε με την παλιοπίεση!:)
με συγκηνησες πραγματικα , αν και ειμαι μικροτερος σε ηλικια νομιζω οτι μια μερα ισως νιωσω οπω εσυ
ΑπάντησηΔιαγραφήμε συγκηνησες πραγματικα , αν και ειμαι μικροτερος σε ηλικια νομιζω οτι μια μερα ισως νιωσω οπω εσυ
ΑπάντησηΔιαγραφή