το παιδι που δεν αγαπήθηκε (revisited)

Το παιδί που εξαφανίστηκε

τις νύχτες που χιόνιζε πολύ 

στην νωθρή  επικράτεια

δεν σας πιστεύει

όταν συγκινήστε απο τις

κλίσε ατάκες των πλαστικών Τήλε παρουσιαστριών

βιδωμένοι στο καναπέ σας, 

με βίδες φτιαγμένες απο μυστικά και ψέματα

δεν σας πιστεύει 

όταν μιλάτε γι αυτό, 

στα κομμωτήρια που κάνετε τις βαφές των μυαλών σας

και στα απέραντα καφέ

αυτά τα καφέ που μοιάζουν

 με μετά μοντέρνα νεκροταφεία στιγμών σας

μιλώντας 

μονο για τις ζωές των άλλων

για τις εξαφανίσεις, 

για τις συλλήψεις των τρομοκρατών

για την εγκυμοσύνη της Ελένης και καθε Ελένης

για τα χρήματα τα κρυμμένα στις ντουλάπες σας

το παιδί που εξαφανίστηκε

κάνεις μας  δεν τον κατάλαβε

κάνεις  μας δεν  τον είδε ούτε στα όνειρα του

μονό στους εφιάλτες του ήμασταν όλοι παρόντες

κάποιοι  βουβοί σα πεθαμένοι 

κάποιοι άλλοι  σαν αρχαιοι δαίμονες   με ματωμένα στόματα

κάνεις μας δεν το πήρε απο το χέρι

κάνεις μας δεν τον πήρε αγκαλιά

ούτε μια ψεύτικη αγκαλιά

να νιώσει λίγο αγαπημένο και αθώο και ήσυχο

Αν καποιο βράδυ

δειτε τις πατημασιες του

στο απάτητο χιονι 

ακολουθηστε το

μιληστε του στον ενικό
σας παρακαλώ

μη βγειτε στα κανάλια

να το διαδώσετε 

 χαρούμενοι  δήθεν

οτι βρεθηκε

απλά  παρτε  το απο το χερι 

και περπατήστε μαζι του παράλληλα

πεστε του ιστοριες απο τη ζωη σας

θα σας πει και κείνο.

Παντα  ηθελε να σας μιλήσει για τη ζωη του.

 εμπενευστηκα απο τον Τ.Φ

http://saloniqueuberrealism.blogspot.gr/2015/02/blog-post_26.html 

σταμάτα τον σχολικό εκφοβισμο

και καπω ετσι .. θα χανεται  αδικα  ενας βαγγελης....