το φεγγαρι του φλεβαρη

η Αθηνα τη νύχτα ειναι πάντα πιο όμορφη

εχει αυτήν την ηρεμία

τη γλυκεία κούραση στα μάτια των περαστικών

οποια  και μέρα να έζησαν

 σε λίγο ο μορφέας θα τους πάρει αγκαλιά

για λίγες στιγμές ηρεμίας, 

και ίσως ένα όνειρο 

τους δώσει ένα φιλί τρυφερό στο μάγουλο.

η Αθηνα  , ειναι όμορφη  καβάλα στο βεσπακι

με το σκουφί που σου δάνεισε να μη κρυώνουν τ αυτιά 

και να μετράς καθε λακκούβα των αθηναϊκών δρόμων

κόκκινο  φαναρι

πράσινο πρασινο 

κορνάρισμα απο τον  ανυπομονο οδηγό πίσω 

όταν είσαι είκοσι  ολα ειναι γοητευτικά, 

 η γοητεία της αγνοίας

όταν είσαι τριάντα κατι υποψιάζεσαι 

αλλά δε σε νοιάζει και πολύ

στα σαράντα ξεχνάς παλιές  κουραστικες συνήθειες 

ο χρονος γινεται αντιπαλοs

 τοτε  αγαπάς τον εαυτό σου 

και ξέρεις πια να λες ευχαριστώ

για τις μικρές ηρεμίες που σου χαιδευουν το μαλλι

για τις ζεστές αγκαλιές που σε ηρεμουν

για ένα χαμόγελο  γεματο αληθεια

για ενα ποτηρι κρασι που μοιραστηκες με το φιλο.