οπου κι αν κοιταξω η Hellas με πληγωνει

αν ήμουν 25 τώρα δε θα βγαίνα στους δρόμους ούτε για οργισμένες διαμαρτυρίες ούτε για σιωπηλές.

θα κλεινά την τηλεόραση τα ράδια  θα πέρνα 5 ρούχα , το  notebook  και θα φεύγα για άλλη χωρα

Ευρώπη , Αμστερνταμ παρισι η λονδινο,Αμερική η Αυστραλία

Δε μου αξίζει αυτό το κράτος, τα κόμματα του, οι νόμοι του, οι κλέφτες του,

θα φεύγα  δίχως ενοχές και συναισθηματισμούς, όπως τότε που ήμουν 25 αλλά γύρισα πίσω γιατί μου λείπε η χωρά μου στο γκρίζο Μάντσεστερ και έβλεπα τουε ήλιους τους ελληνικούς στα βίντεο και να τα κλάματα

τι μαλακας που ήμουν

έπρεπε να είχα μείνει

Μanchester , Leeds, Λονδίνο και μετά ίσως κάπου αλλού

και γύρισα σε μια χωρa γιατί είχα μια επιχείρηση οικογενειακή να με στηρίξει και να στηρίξω ο μαλακaς

και να που φτάσαμε

σε μια στιγμή που όλα είναι τόσο ρευστά τόσο ένα σχοινί που δεν ξέρεις αν μπορείς να το περάσεις και πες ότι μπορείς στο επόμενο βήμα κάποιος μαλακaς ίσως σε σπρώξει

με ρώτησε χτες ένας άγγλος πελάτης τι γίνεται στην Αθηνa

και κομπιασα δεν ήξερα πως να το εξηγήσω πως να το κανω να φανει πιο ...., να το κανω πιο

δεν μπορουσα με τιποτα,

σκοτάδι και φωτιές και μυρουδιές από καμένα και μοναξιά 

όπου κι αν κοιτάξω η Ελλάδα ναι τελικά με πληγώνει

(Ὅπου καὶ νὰ ταξιδέψω ἡ Ἑλλάδα μὲ πληγώνει--σεφερης)