κατι ησυχα βραδια

μα τι έχω πάθει

ούτε το νέο επεισόδιο  του λοστ θυμήθηκα να κατεβάσω που βγαίνει κάθε τέταρτη ξημερώματα στο διαδίκτυο

κολαω στις φωτογραφίες από την Ύδρα και την Σκιάθο

η μια μετά την άλλη  φτιάχνουν ένα τανιες μικρού μήκους  από τόπια χαμογελα φατσες και πόζες με υποτίτλους στα κινέζικα

κάτι συμβαίνει μέσα μου

κάτι πολύ "ύποπτο και σκοτεινό" , πλακα  κάνω απλά έχω άλλες προτεραιότητες και βιβλία αδιάβαστα που με περιμένουν μήνες να τα διαβάσω

Η βιβλιοθήκη μου μοιάζει με παιδική χαρά  χωρίς κηδεμόνες ,για βιβλία .

έχω αδυναμία στους νέους έλληνες συγγραφείς και το ψάχνω έτσι  αυτή τη φάση

φυσικά εννοείται ότι την μεγαλοβδόμαδα είχα λιώσει τον Παπαδιαμάντη 

έχω ηρεμήσει απίστευτα ,

ναι το νησί παρέχει μια ποιότητα ζωής, όπως λέει και ένας γνωστός μου

το κακό είναι ότι δεν έχω μάθει ακόμη να διακτινιζομαι και βρίσκομαι στην Αθηνα για κάποιες ώρες , γιατί η ζωή χωρίς εσένα είναι ...θα ειναι

α!! και παρότι έχω αδυναμία στους νέους έλληνες συγγραφείς λέω να αρχίσω απόψε με τον  Ξανθουλη που ανακάλυψα στην εφηβεία με κεινο το βιβλιαρακι " το καλοκαιρι που χαθηκε στο χειμωνα"

Η  "Κωνσταντινούπολη των άσεβων φόβων" είναι κει ένα χρόνο σχεδόν διπλα από το κρεβάτι στο κομοδίνο και απόψε θα το αρχίσω