"...μην αφήνεις τον φόβο που τρέφεται
από σένα να ναι χορτάτος..."
πηγη εικονας http://www.in2life.gr/wellbeing/health/articles/191099/article.aspx
το δα γραμμένο σ ένα τοίχο στα Εξάρχεια,
καλά αυτή η περιοχή
ειναι ανοιχτό πανεπιστήμιο δε το συζητω ..
Ο φόβος που μας τρέφει και τρέφεται από
μας
φοβίες και ανασφάλειες
Μεγάλωσα και οι φοβίες που μου κάνουν
παρέα ειναι αστείες
δέκα χρόνια πριν θα έριχνα πολύ γέλιο
αν ήξερα οτι θα τις είχα
πως γίνεται αυτό ε??
όσο μεγαλώνεις δεν είσαι τόσο θαρραλέος
ενας φίλος που έχει παιδιά
μου λέγε :
όταν κάνεις παιδια
είσαι πιο θαρραλέος
δεν έχεις άλλη επιλογή
πρέπει να σαι για τα παιδια σου
Αλλά αυτές τις φοβίες μου
δε μπορώ να τις κοιτάξω καθαρά,
σα να χω μυωπία μεγάλη και δε βρισκω τα γυαλια.
Αν πχ μπορείς να κοιτάξεις το βραδυ
βιντεοσκοπημένη τη μερα που περασε
αν μπορείς να δεις τον εαυτό
σου
,τι έκανες τι είπες, τι δεν έκανες ,
είμαι σίγουρος θα γελάσεις η θα εκνευριστείς
που έχασες τόσο χρόνο γιατί μια φοβία σε απασχόλησε.
Και σίγουρα οι δικες μας φοβίες
ειναι αστείες για κάποιους άλλους όπως και των άλλων σ εμάς
Έχω μια φίλη που φοβάται να καταπιεί χάπια...,
ποιες ειναι οι δικες σου?
έλα δωσε μου θάρρος
να ξέρω οτι
δεν είμαι μονος :)
και θα σου πω και τις δικες μου.
εδω
που δε μας ξέρει κάνεις
μυστικά & ησυχα
δε θα το μάθει κάνεις άλλος
τοπ 3 λοιπον
φοβιες & αγχη
1. φοβια με αρρωστιες σοβαρες
(εχω χασει πατερα & κολητο απο αρρωστια)
2.φοβια στη κατηφορα οταν οδηγω μηχανη
(εχω φαει ταμουτρα μου πολλακις)
3. φοβια οτι θα μεινω μονος μια κυριακη
κουφο ε!! αλλα μου τη σπαει να μαι μονος κυριακη
μελαγχολω μονος τις κυριακες)
εννοειται οτι μπορεις να γελασεις οσο θες
μαυτα που εγραψα
αλλα εγω ποτε δε θα γελασω με την φοβια
καποιου
θα τον-την παρω αγκαλια
γιατι ξερω πως ειναι δυσκολο
πως μια φοβια μπορει να σου "γαμησει" τη ζωη
Άσωτε μου θίγεις ένα θέμα στο οποίο νομίζω θα βγω νικήτρια...Απο πού να ξεκινήσω...Φοβία με τα χάπια έχω και εγώ και με τις αρρώστιες βεβαίως (τις σοβαρές) λόγω βιωμάτων. Φοβία όμως και: να ανέβω σε αεροπλάνο, όχι γιατί μπορεί να πέσει, αλλά γιατί δεν έχω αέρα! Αυτή η φοβία με ακολουθεί πολλές φορές και αλλού (απο λεωφορείο, μέχρι σινεμά..). Φοβία να ανέβω σε μηχανάκι ή ποδήλατο (κάτι τούμπες απο το παρελθόν με "κόλλησαν"¨). Είχα φοβία ως και με...κυλιόμενες σκάλες (μη γελάτε ρει...), αλλά εδώ ομολογώ ότι έχω κάνει άλματα, το ψιλοξεπέρασα. Φοβία επίσης με τον πολύ κόσμο σε δρόμους όπως η Τσιμισκή (γι'αυτό κάνω ελιγμούς συνεχώς, μπας και αποφύγω τα πλήθη), κλειστοφοβία (σε ασανσέρ όποιος μου κάνει πλάκα, με πιάνει ασφυξία...), υψοφοβία και μη πάμε τώρα και σε φοβίες ή για την ακρίβεια σιχαμάρα με ζωύφια...Αισθάνεσαι καλύτερα? Είσαι πιο υγιής...;))
ΑπάντησηΔιαγραφήkovo voltes απλα σε λατρευω ναι ξιωθω καλυτερα χαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήego eho ti fovia oti de tha grapsei kaneis sxolio se anartisi mu me tetoio thema pou thimizei tatiana to mesimeri, mia gnosti apo allo blog
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον πούστη τον καρκίνο φοβάμαι ρε Άσωτε.. Κι ακόμα περισσότερο όταν συνειδητοποιώ πως απλά τον περιμένω. (το μισό μου σόι είχε/έχει)
ΑπάντησηΔιαγραφήΓενικότερα, δε με φρικάρουν πολλά. Ζωΰφια από κατσαρίδες μέχρι ποντίκια και φίδια, απλώς τα εξολοθρεύω.
Α! Και τη νεκροφάνεια την καριόλα την τρέμω, και είχα κι ένα θείο που "πέθανε" τρείς φορές, και την τρίτη τον θάψανε μετά από 4 μέρες για να'ναι σίγουροι..
H megalyteri mou fobía nomizo einai kai i pio allokoti: otan koimamai se antiskino, koimamai me to fobo oti mporei na proe3exei to kefali mou (en eidei karoumpalou) gia na xalasei to ey8ygrammo sxima tis skinis kai oti ey8ys 8a er8ei kapoio agrio zoudi na mou to arpa3ei! Eytyxws oles oi skines exoun kai kentro, oxi mono akres...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό με τη Κυριακή το έχω και εγώ,αλλά πλέον το συνηθίζω...φοβάμαι και τη μοναξιά και κυρίως τη μοναξιά σε πολύ κόσμο...δε ξέρω αν μπορώ να τη συνηθίσω αυτή..φοβάμαι ενίοτε και τις σοβαρές ασθένειες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην Καλημέρα μου!!!
Καλό Μεσημέρι!!!
Νομίζω ότι οι φοβίες σου δεν είναι παράλογες, διότι στηρίζονται σε εμπειρίες που είχες (πλην της Κυριακής, φαντάζομαι)
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο δι' εμέ, πλην φόβου για τις ασθένειες, τα άκρα (ουχί όμως και τα ύψη), τα ιπτάμενα, τα έρποντα και λοιπές μορφές ζωής, πάσχω και από τα εξής:
- κουμπουνοφοβία (=φόβος να ράψω κουμπί - ενίοτε και βαρεμάρα),
- χοροφοβία (=φόβος να χορέψω - ενίοτε και ατσουμπαλοσύνη),
- εργοφοβία (=φόβος να δουλέψω - ενίοτε και τεμπελιά),
- τηλεφωνοφοβία (=φόβος για τηλεφωνήματα - ενίοτε και τσιγκουνιά)
- με μια λέξιν: παμφοβία (=φόβος για τα πάντα).
Λες να έχω φοβοφοβία (=φόβος μήπως έχω φοβία);
Υ.Γ.: Λίστα με φοβίες εδώ: http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_phobias
Καλά, μετά το σχόλιο του Καντακουζηνού, νιώθω και εγώ καλύτερα χαχαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφή-κυνοφοβία....(ω ναι μου ειχαν επιτεθει και με ειχαν δαγκωσει πολλα αδεσποτα σκυλια ενα καλοκαιρινο βραδυ) Δε φοβαμαι ολα τα σκυλιά αλλα.....μερικές ράτσες τις θελω μακρια μου!
ΑπάντησηΔιαγραφή-αραχνοφοβία.... νομιζω πως μπορει να πεθανω αν με ακουμπησει αραχνη
-μοναξιά...φοβαμαι μη μεινω μονη μου μια Δευτερα! τις δευτερες δεν θελω να ειμαι μονη μου! χαχαχα χωρις πλακα, φοβαμαι τη μοναξια και την μιζερια που αυτη δημιουργει!
Τι άλλο από την αρρώστια και το θάνατο!
ΑπάντησηΔιαγραφήόλα τα άλλα παλεύονται..
καλησπέρα..
Τη φτώχεια και την αρρώστια (μικρές και μεγάλες) και τα δύο #1 τα θα θεωρώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι η αρρώστια φέρνει φτώχια και η φτώχια φέρνει αρρώστια.
Σαν #2 την αδικία γιατί έχω υποφέρει από αυτήν. Κι αυτή μπορεί να φέρει αρρώστια.
Τα φιλιά μου ασωτάκι μου
Ephee φοβασαι τα κλασσικα ,ναι ολοι φοβομαστε αυτη τη κωλοαρρωστια
ΑπάντησηΔιαγραφήkantakoyzine ακομη και στο φοβο μοναδικος στο ειδος σου ε
ΑπάντησηΔιαγραφήFyki επειδη εχω κοιμηθει σε αντισκηνο, σε βεβαιωνω οσο μεγαλωνεις θα χεις αλλες φοβιες θα την ξεχασεις αυτη τη φοβια
ΑπάντησηΔιαγραφήgaykarkine καλησπερες, αυτο με την κυριακη εξηγηται αλλα δε θελω να μιλησω γιαυτο τωρα
ΑπάντησηΔιαγραφήCoula αυτο με τη μοναξια το χουμε ολοι
ΑπάντησηΔιαγραφήποιος τη λατρευει ? ειδικα οταν μεγαλωνεις στα 45 ας πουμε, 55? 65? 75? εε
Φουλη ειναι τοσο ανθρωπινο να φοβομαστε αυτα, ολη ζωη μας ειναι μια προσπαθεια να μην πεθανουμε στην ουσια
ΑπάντησηΔιαγραφήGinger την φτωχια δε τη φοβαμαι
ΑπάντησηΔιαγραφήτην εχω ζησει
αμα εισαι γερός και υγιης τα παλευεις ολα
ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΕ ΠΟΝΑΕΙ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ΦΟΒΟΣ ΜΟΥ ΜΑ ΦΥΣΙΚΑ ΤΟ ΠΑΡΚΙΝΣΟΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΠΟΛΕΜΗΣΩ ΠΙΑ..
ΣΕ ΦΙΛΩ ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ!!
εγώ φοβάμαι όταν κατεβαίνω σκάλες. Έχω τον παράλογο τρόμο πως θα πέσω να τσακιστ΄ω!!
ΑπάντησηΔιαγραφήlourdi μ αφησες αφωνο ,,,
ΑπάντησηΔιαγραφήδε θα ξαναμιλησω για φοβιες
mahler οτα φορας 15ποντα η κανονικα? χαχα πλακα κανω
ΑπάντησηΔιαγραφήlolol
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν τώρα γέλα με μένα.
ΑπάντησηΔιαγραφή1) Ο μεγαλύτερος φόβος μου είναι ο σεισμός. Τρέχω πανικόβλητος.
2) Υψοφοβία. Παρ'ότι μπαίνω συνέχεια σε αεροπλάνα. Τρομάζω στην άκρη γκρεμού πχ.
3) Καρκίνος. Φτου μακρυά
4) Μη μάθουν οι δικοί μου ότι έχω HIV
5) Να κολυμπάω σε βαθιά μόνος
Φοβάμαι την αρρώστια και φοβάμαι, που έλεγε και η Μελίνα, να μη με αγαπάνε πια...
ΑπάντησηΔιαγραφή@bear,
ΑπάντησηΔιαγραφήνα κολυμπας στα βαθια μονος σου;;; Εγω αυτο το λατρευω!! Αν τωρα βρειτε καμια πνιγμενη και ξεβρασμενη, εγω θα ειμαι! :)))
φοβάμαι ότι θα τύχει καμιά μέρα να κάνω μπάνιο με κρύο νερό.
ΑπάντησηΔιαγραφήφοβάμαι τα φίδια. αν τύχει να δω κανένα καταρίπτω το ρεκόρ του Μπολτ στα 100 μέτρα.
χωρίς να φοβάμαι το θάνατο, φοβάμαι ότι ίσως πεθάνω και μεγαλώσουν τα κορίτσια μου μόνα τους.
Aσωτάκι μου, εξαρτάται τι αποκαλεί φτώχια ο καθένας μας. Αλλος αποκαλεί φτώχια το να μην έχει χρήματα ν'αγοράσει επώνυμα ρούχα κι άλλος το να μην έχει χρήματα γιά φαγητό και στέγη. Επειδή εχω δεί πολλούς μα πάρα πολλούς άστεγους και τις συνθήκες που ζουν εδώ στην Ουγγαρία γι'αυτό ξέρω ότι για μένα είναι μιά φρίκη να έπρεπε να ζήσω στο δρόμο με -10 ή και λιγότερο. Και σίγουρα αυτό θα με αρρώστενε και θα με σκότωνε οπότε γιατί να μη το φοβάμαι! Ακόμα αν δεν έχεις χρήματα να κάνεις βασικές εξετάσεις ακόμα και στην Ελλάδα πιά δεν ζείς.
ΑπάντησηΔιαγραφήCoula > "-αραχνοφοβία.... νομιζω πως μπορει να πεθανω αν με ακουμπησει αραχνη" καλά που το έγραψες γιά να έχω υπόψη μου να μη σε καλέσω ποτέ εδώ στην εξοχή. Οσο και να καθαρίσει κανείς δεν υπάρχει περίπτωση να μην του ξεφύγει έστω και μία αράχνη. Τόσο που τις θεωρώ πιά μέλη της οικογένειας χα χα χα
ΑπάντησηΔιαγραφήΑσωτάκι μου συχώρεσέ με που απάντησα σε άλλο σχολιαστεί. Ξέρω ότι μερικοί bloggers δεν συμφωνούν μ'αυτό αλλά παρασύρθηκα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβάμαι μην πνιγώ από ψαροκόκαλο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης τα φίδια, τα ποντίκια και τις κατσαρίδες…
Όσο για τις Κυριακές …
Μάλλον τις προτιμώ μόνη μου…
Ειδικά τα βράδυα Κυριακής
Κι εγώ Άσωτε έχω τρελή φοβία με τις αρρώστιες, τις σοβαρές, εκείνες που οδηγούν σε δύσκολους δρόμους κι επιλογές. Έχασα κι εγώ πατέρα, γιαγιά και ξάδερφο από ασθένεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης φοβία με τους μύκητες στα πόδια (που ευτυχώς δεν έχω κολλήσει ποτέ), με τις βελόνες, λιπάσματα στα φρούτα και λαχανικά (τα πλένω μανιωδώς και καθώς τα τρώω νιώθω ότι παθαίνω καρκίνο), με τις αράχνες (νομίζω ότι τα βράδια που κοιμόμαστε μπαίνουν στο στόμα μας.
Ουφ, ίσως και μερικές ακόμα αλλά δεν μου 'ρχονται τώρα στο μυαλό
Mana καθε μανα φοβαται αυτα εκτος απο το κρυο νερο χε
ΑπάντησηΔιαγραφήginger εισαι ελευθερη να λες και αν γραφεις σε οποιον θες στο μπλογκ αυτο . το ξερεις
ΑπάντησηΔιαγραφήVassiliostales
ΑπάντησηΔιαγραφήναι εχεις φοβιες που ξερω σε πολυ κοσμο και γω τα πλεν παντα καλα, οχι απο φοβο αλλα μη παθω καμια διαροια χαχα απο τα φαρμακα που τους βαζουν απεξω
athens girl αυτο με τα ψαροκοκκαλα με κυνηγουσε σε ολο το δημοτικο και γυμνασιο
ΑπάντησηΔιαγραφήετυσι κι αλλιως σιχαινομαι πια τα ψαρια δε τα τρωω
Αν αρχίσω να σου αναπτύσσω κατάλογο με φοβίες, θα τελειώσουμε αύριο! Αρρωστοφοβικός κάργα, ακροφοβικός κάργα, βροχοπερπατοφοβικός ντεμί, μικροβιοφοβικός χέσε μέσα, και η λίστα συνεχίζεται!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβόμουν...
ΑπάντησηΔιαγραφή-Την ανεργία και όλα τα επακολουθά της(ανέχεια,μιζέρια,γκρίνια...)
-Τα χειρουργεία και τους γιατρούς(μέχρι που έμεινα με ένα γόνατο και τα γνώρισα)
-Την αδικία
-Την αχαριστία
-Να κατηγορηθώ άδικα και να προσπαθώ να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας(και πακέτο σ'αυτό δικηγόρους,δικαστήρια,αστυνομία κ.α)
-Να μείνω χωρίς φίλους
-Να ζω με δανεικά και να χρωστάω
-Να μου πουλήσουν ψεύτικα συναίσθηματα
Όλα αυτά τα λούστηκα και άλλα τα ξεπέρασα και άλλα ακόμα με βασανίζουν.Δε τα φοβάμαι πλεον γιατί τα αντιμετώπισα παρά το αντίθετο της θελησής μου.Απο την παλία λίστα με τους φόβους μου έχει μείνει μόνο ένας ,ο μεγαλύτερος.
Να μην φύγει ποτέ για το μεγάλο ταξίδι αυτή πρώτη-να φύγω εγώ γιατί δε νομίζω ότι έχω την δύναμη να το αντέξω αυτό..γιατί φοβάμαι ότι και τότε θα είμαι μόνος ,ολομόναχος όμως...
Στους πιο κοινούς φόβους έχω μια απίστευτη φοβία με παντός είδους σκάλες (ειδικά κυλιόμενες-δε χρησιμοποιώ ποτέ).Σε αυτό μου έχει δώσει εξήγηση η μάνα μου -είχε μια πτώση από σκάλα εγκυμονούσα σε μένα και είχε κατατρομοκρατηθεί,αυτό λέει υποσυνειδητα πέρασε και στο έμβρυο, που μεγάλωσε ,έγινε 35 χρονών και το κουβαλάει ακόμα...
Καιρός να βρω νέους φόβους ή όχι;
Αγαπημένοι στίχοι σχετικοί με φόβο...
"Ποιες λέξεις μέσα σου σαπίζουν και δε θέλουν να βγουν
ποια ελπίδα σ' οδηγεί στην πιο γλυκιά αυταπάτη
ποια θλίψη σε κλωτσάει πιο μακριά από παντού
πες μου ποιος φόβος σε νίκησε πάλι"
Evil chef σ ευχαριστω που καθε φορα δινεις στα σχολια μια αλλη διασταση
ΑπάντησηΔιαγραφήη μεγαλύτερη φοβία μου
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://oiliokamenos.blogspot.com/2009/02/coulrophobia.html
μπορεί και να γελάσεις..αλλά δυστηχώς με τυραννάει πολύ καιρό.
καλησπέρα..
iliokamene kalos irthes
ΑπάντησηΔιαγραφήki omws o fovos sou einai simantikos
tin exoyn polloi
ase pou ego den gelsa me tous kloooun
panta lipomouna ota tous evlepa etsi
o 8anatos me fovisei apisteuta....meta ta fidia....kai mono pou egrapsa ti lexi anatrixiasa...kalisperaaaa! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρ ολο οτι κολυμπαω πολυ καλα, και αγαπω τη θαλασσα, τα τελευταια χρονια καπου μου εχει κολησει οτι αν κολυμπησω βαθια, στα ανοικτα, θα πεταχτει καποιος καρχαριας και θα με κανει δυο μπουκιες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΗ ΚΑΙ ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗ ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΣΟΥ ΕΥΧΗΘΩ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΛΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ!!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!
...όπως το λες...να σου γαμήσει τη ζωή.Φοβάμαι την ώρα της απογείωσης στο αεροπλάνο και λίγο λιγότερο τα μεγάλα τούνελ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα πάω να διαβάσω τι είπαν οι υπόλοιποι.
Ασωτε εγω μαλλον εχω το μεγαλυτερο φοβο κατι που για την ηλικια που εχω τωρα δεν θα επρεπε.φοβαμε τον εαυτο μου καποτε τον νικαω καποτε χανω.το χειροτερο ειναι οτι δεν μπορω να κανω κανενα ελιγμο για να τον αποφυγω πρεπει συνεχεια να πολεμαω
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβάμαι γιατί τίποτα δεν μου βγάζει νόημα πια
ΑπάντησηΔιαγραφή