Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2009

no need to run and cry ...


Σου χει τύχει να νιώθεις ότι είσαι μέσα σ ένα γυάλινο δωμάτιο,  να βλέπεις έξω τη ζωή, να θες να ζήσεις, και να μην μπορείς να βγεις, να λες κάπου εδω είναι η πόρτα αλλά δε τη βλέπω , και να κλωτσας το τζαμι και να μη σπάει και να λες που θα πάει θα σπάσει...
Κάπου εδω είναι η πόρτα... και από μακριά να ακούγεται το  wonderfull life νωχελικά  με  την φωνή της lara fabian

και θες να βγεις εξω να ξεκουραστεις κει διπλα στη θάλασσα και να το τραγουδήσεις καθώς παίζει στο αϊ-ποντ!

7 σχόλια:

  1. χμ...όχι but I take your word for it. Καλημέρααααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. καλημερααααα με βροχη,,,

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ναι μου εχει τύχει αν το πάρουμε μεταφορικα... αλλά με άλλο τραγούδι και χωρίς θάλασσα...:/
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Κάπως πρέπει να σπάσει αυτό το τζάμι όμως.. Εν ανάγκη το πυροβολούμε ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. το μονο οπλο ειναι το μυαλο μας :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Λατρεύω τη φωνή της Fabian. Καλώς σε βρήκα, πολύ ωραίο το μπλογκ σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. φχαριστω και γω τη λατρευω
    να σαι καλα
    καλως σε βρηκα και γω

    ΑπάντησηΔιαγραφή