Υπήρξαν και ευτυχισμένες στιγμές.Αυτη τη δεκαετία του φόβου (όπως γράφει κι η αισθηματική ηλικια )
Αν είχα κάποιο τίτλο για τη βιογραφία σου , μου πε ο μπιλακος, θα ταν " ψαχνωντας την αγαπη" και κει νευριασα μεσα μου όμως (γιατι νευριαζεις και απεξω αυτό θα σας το εξηγησω άλλη φορα)
Με ξέρει 10 χρόνια και ...
Πως μπορεί να πέρασαν 10 χρόνια ψάχνοντας την αγάπη?
Και τελικά την βρήκα την αγάπη γιατρέ?
Η απλά την προσπέρασα κάποιο βραδύ που βρέχε μονότονα
και αυτός είχε διπλά στο τιμόνι το μπουκαλάκι με το τζιν , και με περίμενε να βγω έξω να δώσω άλλη μια ευκαιρία
και γη δε βγήκα
Διπλοκλείδωσα κιόλας.
πεντεξ' ιστορίες μικρές η πιο μεγαλες, πολυ κλάμα ( σε βαρέθηκε η ψυχή μου ) πολύ γέλιο, και στην Σαντορίνη ακόμη να πας με την αγάπη σου...
Και μετά εθίστηκα στο ναρκωτικό που λέγεται μοναξιά
Κάτι προσπάθειες για απεξάρτηση πήγαν στράφι...
Σκαρφίζομαι κάτι κόλπα για να το βρω, σε όλους λέω πως πρέπει να σωθώ από το βαρύ ναρκωτικό αλλά τελικά ... κάνω τα δικά μου και πέφτω στην εξάρτηση
καμία ομάδα απεξάρτησης ( για 2) ξέρετε?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου