οι μέρες του φωτός

καλο μηνα &καλο τριήμερο
ηλιολουστο & ήμερο
έρχονται οι μέρες του φωτός, 
κάποιος μου ψιθυρίζει







Νατάσσα Μποφίλιου - 
"Οι Μέρες του Φωτός"
Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης
Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος


..Από κάπου έρχεται μια μακρινή μουσική
σε ξεσηκώνει, θέλεις να βγεις,
ν' ακουλουθήσεις τη μεγάλη πορεία
νιώθεις πως γράφεται ιστορία.

Έρχονται οι μέρες του φωτός, οι μέρες του φωτός
μια εποχή τελειώνει.
Έρχονται οι μέρες του φωτός, οι μέρες του φωτός
μια εποχή τελειώνει... μια εποχή τελειώνει...

η ζωη αλλιως

Στο βίντεο βλέπεις ένα παλικάρι που έχασε το πόδι του σε ατύχημα, 

σε κακό ατύχημα.

Έμεινε στα 19 του αντιμέτωπος με έναν φρικτό εφιάλτη, 

αυτόν του ακρωτηριασμού!

Όταν τ αλλά παιδια στην ηλικία του γκομενιζαν,

αραζαν στα καφέ αδιάφορα, το μονο άγχος τους 

ήταν αν θα πάνε Μύκονο Σκιάθο η Πάρο 

αυτό το παλικάρι έπρεπε να φτιάξει τη ζωή του από την αρχή

Κι απ αυτό νέο πάζλ έλειπε ένα βασικό κομμάτι, το ένα του πόδι.

Και την έφτιαξε

δες το βίντεο

 

Σε παρακαλω την επόμενη φορά που θα κλαψουρίσεις

 για την "φάση" που περνάς 

 το γκόμενο που σε παράτησε,

 τη γκαντεμιά , τη κακή διάθεση σου,  την αγαμία σου

δες οτι διπλα σου υπάρχουν κατι άτομα

 που "γίνονται κομμάτια" αλλά "ξαναφτιάχνονται ".

Το παλικάρι  τρέχει με ένα τρόπο που εμείς πρέπει να μάθουμε,

τρέχει και βγαίνει πρώτος 

και μας βάζει τα γυαλιά, ,μήπως και δούμε τη ζωή αλλιώς

εχεις...ποστ!

Το πιο πληκτικό και άχαρο ειναι να κάθεσαι να μετράς και να προσθέτεις τις αποδείξεις της προηγούμενης χρονιάς για την φορολογική σου δήλωση.

Εκεί μέσα στη χαρτουρα μεγάλων και μικρών αποδειξεων,τσαλακωμενων, με σβησμένο μελανι από το καιρο,ειδα τις στιγμές μας...

Ευτυχώς που δεν μετράμε και τις αποδείξεις από παραγγελίες στο εξωτερικό η αγορές, ο λογιστής θα χε σκισει τα πτυχία του...

Κλείσαμε δυο μισ' χρόνια από κείνο το απόγευμα στο Φλοραλ των Εξαρχείων?

Ποσά φαγοπότια μαζι? είμαστε και φαγάνα τ άτιμα.

Πόσες βόλτες και πόσα σινεμά...?

Ταξίδια  και χιλιόμετρα στην εθνική

Βουνά θάλασσες και ήπειροι, μαζι

Κείνο το βράδυ με την αλλεργία που έτρεχα να βρω διανυκτέρευαν φαρμακείο, το θυμάσαι?

 Για να μη γράψω τ αλλά τα σοβαρά,

 ξουτ στα Όρη στα αγρια βουνά

Μωρό μου, ναι εδω στου δρόμου τα μισά που λέει και το τραγούδι , μπορώ να το νιώσω να το ξερω, ΕΣΥ είσαι που έψαχνα

Σε μια εποχή που άνθρωποι πηδανε από τα μπαλκόνια από απελπισία, κοιμούνται στο δρόμο, κλέβουν και σκοτώνουν για λίγα ευρώ, εμείς σε μια γειτονια χωρίς κανένα ελληνικο,μαθαμε πολύ καλά,

οτι σπίτι δεν ειναι  το εμβαδόν και τα έπιπλα, αλλά η αγάπη.

Νεα υορκη

ενα απλο λιτο πρωινο

στο μετρο..  ΝοΝοΝο!

φεγγαρι τζιν τονικ και ξαπλωστα

Και σ ευχαριστω που με αντεχεις